Zürafa ile Tırtıl Masalı

Başkalarını küçümseme ile ilgili çok güzel manzum hikayeyi hep birlikte okuyalım..

Zürafa ile Tırtıl Masalı, Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde her tarafın geniş yapraklı ağaçlarla kaplı olduğu ormanda uzun boynunu uzatarak, dallardaki yaprakları iştahla yiyen bir zürafanın gözüne bir tırtıl takılmıştı, ağacın koskoca gövdesinde ağır bir şekilde ilerliyordu.

Zürafa önce bir baktı sonra dayanamayıp seslendi:

“Bay tırtıl halinize üzüldüm, bir yaprak yiyebilmek için o kadar zahmet çekip  koca ağacın gövdesini geçeceksin, doğrusu şimdi size çok acıdım, iyi ki benim çok uzun bir boynum var; dilediğim yaprağa, anında uzanıyorum.

Bay tırtıl öylece zürafaya bakıyor sözünü bitirmesini bekliyordu.

Tırtıl zürafanın sözünü bitirdiğini görünce “Benim için hiç üzülmeyiniz efendim, bende rahatlıkla başımın çaresine bakabilirim” demiş.

Aradan biraz zaman geçtikten sonra Zürafa başını kaldırdığı anda, Ağacın en tepesine çıkmış olan tırtılı gördü, kendisinin o uzun boyuna rağmen ulaşamayacağı dallardaki taptaze yaprakları yiyordu, belki günlerce orada kalacaktı.

Zürafa hatasını anlayıp ona söylediklerine pişman olmuştu, ondan özür dileyerek “Demek oluyor ki her canlının kendine göre bir yeteneği varmış o yüzden hiç kimseyi küçümsememek lazımmış.”

Bu masalda burada son buldu başka masalda görüşmek dileğiyle iyi okumalar…