Akıllı Tilkinin Masalı

Bir zamanlar çok sevdiği Ponpon ismindeki yavrusu ile birlikte küçük ve şirin evlerinde mutlu bir yaşam sürmekte olan çok Akıllı bir Tilki varmış.

Akıllı Tilkinin yavrusu Ponpon çok meraklıymış. Zaman zaman annesine sorduğu farklı sorulara, annesi çok güzel örnekler göstererek cevap verirmiş.  Bu cevaplar ise onun çok hoşuna gidermiş.

Bir sabah Anne Tilki “Ponpon bugün beraber piknik yapmaya gidelim mi?”

Ponpon sevinçle “Evet .” diye bağırıp annesine sarılmış.

Hemen piknik için hazırlıklarını yaparak pırıl pırıl akan bir Şelalenin yanına giderek orada pikniklerini yapmışlar. Epey bir eğlenen Anne ve yavrusu akşam olmak üzereyken toparlanarak evlerine geri dönmüşler.

Epey bir yorulan anne “Ponpon epey yorulduk, yatarak biraz dinlenelim mi?” diye sormuş.

Ponpon “Ama benim uykum gelmiyor. İstersen sen yat. Bende sana merak ettiğim soruları sorarım.” Demiş.

Bu sözleri Akıllı Tilkinin gülmesine sebep olmuştu. “Ponpon ben uykudayken sana cevap veremem ki, sana geçen gün aldığım masal kitabında çok güzel masallar var. İstersen ben uyanana kadar sende biraz masal oku ” Demiş.

Ponpon “Tamam anne.” Diyerek odasına gidip eline aldığı kitabı okumaya başlamış. Bu arada epey yorgun olan anne Tilki, uzandığı yerde uykuya dalmış.

 Uzun bir süre uyuyan anne Tilki, yavrusunun “Anne, anne hadi uyan.” Diye seslenmesiyle birlikte gözlerini açmış ve gülümseyerek “ Benim güzel yavrum, çok uyudum mu?” diye sormuş.

Ponpon “Evet ama bana aldığın masal kitabında çok güzel masallar vardı. Zamanın nasıl geçtiğini hiç anlamadım.”

Anne “ Hımmmm.” Demiş sonrada “Acıktın, değil mi?” diye sormuş.

Ponpon “Evet.” Demiş.

Anne “Hadi gel beraber senin sevdiğin yiyecekleri hazırlayalım.” Demiş.

Beraber mutfağa giderek Ponpon’un en çok sevdiği yiyecekleri hazırlamışlar. Ponpon karnını bir güzel doyurduktan sonra “Anne, sen beni seviyor musun?” diye sormuş.

Gülümseyen Anne “ Tabiki seviyorum Ponpon.”

Ponpon “Bu sevgin ben büyüyünce biter mi?”

Çok Akıllı olan Anne Tilki yavrusunun elinden tutarak onu pencerenin önüne götürmüş. Yıldızları göstererek, şu yıldızları görüyor musun?”

Ponpon “Evet.”

Anne  “İşte o yıldızlar doğduğu andan itibaren her akşam gökyüzünde ışıl ışıl parlar ve hiçbir zaman ışıltısını yitirmezler. İşte benim sana olan sevgim. O yıldızlar gibi sürekli ışıldar ve hiçbir zaman sönmez.” Demiş.

Ponpon annesinin cevabından gayet memnun kalmıştı. Bu sefer “Peki ben senin yavrun olmamış olsaydım. O zamanda beni sever miydin?”

Anne Tilki “ Seni tanımış olsaydım. Tabiki severdim. Çünkü sen çok akıllı ve saygılı birisin.” Demiş.

Ponpon yine mutlu olmuştu. Karnıda iyice doyunca “Anne, şimdi benimde uykum geldi.” Dedikten sonra annesinin yanağına tatlı bir öpücük kondurarak odasına gitmiş.

Sürekli beraber zaman geçiren Anne ve yavru Tilki bir ömür birbirini severek bir ömür mutlu bir yaşam sürmüşler.

Bu güzel Akıllı Tilkinin Masalı da burada son buldu. Başka güzel masal ile buluşmak üzere hoşçakalın…