At İle Eşek Masalı

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde güzel ve şirin bir kasabanın dışındaki derenin kenarındaki küçücük evinde at ile eşeğiyle birlikte çamaşırcılık yaparak geçimini sağlayan orta yaşlarda bir adam varmış.

Bu adam her gün kasabaya gider, ev, ev dolaşarak topladığı kirli çamaşırları evine getirir, gün içerisinde yıkayıp kuruttuktan sonra tekrar sahiplerine götürüp, verirmiş.

Bir gün erkenden kasabaya giden çamaşırcı, toplayıp eve getirdiği çamaşırları yıkarken at ile eşek ahırda dinlenirmiş.

At: “Bugün çok uzun bir gündü o kadar çok yorgunum ki.”

Eşek: “Sen niye yorgun oluyorsun ki, bütün o yükü taşımak zorunda olan benim, sen yalnızca sahibimizi sırtında taşıyorsun.”

At: “Öyle konuşmayı bırak ve kes mızmızlanmayı da uyu artık.” demiş

Eşeğin söylediği doğruymuş çamaşırcı yıkanmış çamaşırları her sabah kasabaya eşeğin sırtına yükleyerek götürür, yıkanacak olanları da yine onun sırtına yükleyerek eve getirirmiş.

Sahibi kasabaya gideceği zaman, ata binermiş ve bütün çamaşır yükünü de eşeğe yüklermiş. Zavallı eşeğin gerçekten zor bir hayatı varmış.

Kasabaya varan çamaşırcı temiz çamaşırları sahiplerine dağıttıktan sonra kapı kapı dolaşır, ev sahiplerine kirli çamaşırlarının olup, olmadığını sorarmış.

Her evden aldığı kirli çamaşırları bir kenarda biriktirir, diğer evlere sorarmış.  En son konağa giden çamaşırcıya, yıkaması için bir sürü çamaşır vermişlerdi.

Böylece çamaşırcı o günün çamaşırlarını toplamak için kapıdan kapıya gitmeye devam etmiş. Anlaşılan o gün herkesin ya misafiri ya eğlencesi yada temizlik işi varmış.

Çamaşırcı bütün yükü zavallı eşeğin sırtına yüklemiş. Eşek anırmaya başlayınca çamaşırcı: “Aaaa bugün çok fazla bohça var. Hepsini bu zavallı hayvanın sırtında nasıl dengeleyeceğimi bilemiyorum.” Diye söylenmiş.

Sonrada “Aslında eşeğin yanında yürümeliyim ve bohçalara göz kulak olmalıyım. Çünkü yolda hiç birinin yere düşmesini istemiyorum.” Diye mırıldanmış.

Böylece çamaşırcı atına binmek yerine eşeğin yanında yürümüş, zavallı eşeğin yükü o kadar ağırmış ki yürümekte zorlanıyor ve yere düşmekten korkuyormuş.

Bir süre yol gittikten sonra hava giderek ısınmıştı. Çamaşırcı ise sıcağın etkisiyle epeyce yorulmuştu.

Çamaşırcı kendi kendine “Bugün hava çok sıcak, bu yürüyüşte beni gerçekten çok yoruyor. Üstüne üstlük bugün o kadar çok işimiz var ki mutlaka bir süre dinlenmeniz gerekiyor.” Diye söylenmiş.

Çamaşırcı gördüğü bir ağacın altına geçerek gölgede uzanmış, at ise yerde bulduğu yeşilliklerle karnını doyurmaya başlamış.

Eşek ise yükün altında anırırken, Ata seslenmiş. “Bugün yüküm o kadar ağır ki, belim kırılacak gibime geliyor. Lütfen! Yükü taşımama yardım et, bugün sahibimiz bile senin sırtına binmiyor. Lütfen! Yükümün birazını alır mısın?”

At “ Alamam tabi ki, benim görevim sahibimizi taşımak, senin görevin ise o yükü taşımak.”

Çok geçmeden zavallı eşek o yükün altında olduğu yerde yığılmış. Beli incinen Eşeğin düştüğünü gören sahibi hemen onun yanına koşarak, sırtındaki çamaşırları yere indirmiş.

Çamaşırcı “Senden çok özür diliyorum, sırtına bu kadar çok şey yüklememeliydim. Niye çamaşırların bir kısmını Atın sırtına yüklemedim ki, senden çok özür dilerim.” Demiş.

Eşeğin sırtındaki yükü alınca eşek ayağa kalkabilmişti. Bütün çamaşırları Atın sırtına yükleyen çamaşırcı, Ata “Eminim anlayış gösterirsin, sevgili eşeğe bugün dinlenmesi için izin vermeliyiz.” Demiş.

Biraz yol gittikten sonra At eşeğe dönerek “Ben bunu hak ettim dostum, ben bugün bencillik etmeseydim. Bu yükü paylaşabilirdik ve ben sadece yarısını taşımış olurdum. Ama o kadar bencil olduğum için şimdi bu yükü tek başıma taşımayı hak ettim.” Demiş.

İşte gördünüz mü sevgili okurlar bir şeyleri paylaşmak her zaman için daha iyidir. Yani arkadaşlarımıza yardım edeceğiz de onlarla beraber çalışacağız. Bu sayede hiç kimseye yük tek başına binmeyecek ve bütün iş hızlı, eğlenceli ve mutlu bir biçimde yapılacak.

Bu güzel At ile Eşek Masalı ‘da burada son buldu başka bir Eğitici Masallar ‘da görüşmek üzere hoşçakalın…