Terzi ve İhtiyar Hikayesi

Terzi ve İhtiyar çok güzel bir çocuk hikayesi, keyifli okumalar…

Evvel zaman içinde terzilik yapan bir genç varmış, küçücük dükkanı içerisinde bulunan dikiş makinesi üzerinde sabahlara kadar durmadan çalışır  ama pek az para kazanırmış. havanın çok soğuk olduğu bir kış gecesi dükkanı kapatırken dalgınlıktan elektrik sobasını açık unutmuş ve elektrik sobasından çıkan yangın ise adeta her yeri küle çevirmişti, artık ne bir dükkanı nede yapacağı bir işi varmış.

Günlerce iş  bulma umuduyla dolanıp durmuş ama bulamamış, kısa zamanlı yük taşımış, bulaşıkçılık yapmış, yine de bir türlü evinin kirasını ödeyecek kadar para elde edememiş, kirasını alamayan ev sahibinin de sabrı taşınca, küçük bir bavulun içine sığan eşyalarıyla kendisini sokakta bulmuş.

Mevsim kış, hava ayaz olsa da genç terzinin evin köşesindeki parktan başka gidecek hiçbir yeri yokmuş.

Sabah olunca soğuk havanın etkisi ile birlikte bir yandan üşüyen bir yandan de epey acıkan terzi bitkin bir şekilde bankta otururken, yanına bir araba yanaşmış, arka kapıyı açmaya çalışan şoföre kızan yaşlı adam, “Biraz yalnız bırakın beni, belki parkta dolaşırsam  sinirim geçer” diye söylenmiş.

Çok zengin bir iş adamı olduğu her halinden belli olan ihtiyar adam, birkaç adım attıktan sonra bankta soğuktan tir titreyen terziyi görmüş. Terzi, ise kendisine dikkatle bakan yaşlı adamın üzerindeki paltoya bakmaya başlamış, o anda siniri geçiveren ihtiyar terzi için, “Zavallı adam kim bilir ne kadar üşüyordur, ona nasıl yardım etsem acaba?” diye düşünmeye başlamış.

Oysa terzinin  dikkatini çeken paltonun sıcaklığı değil, o kalın ve kaliteli bir kumaştan dikilen paltonun zengin adama hiç de yakışmadığını ve onun vücuduna uygun bir şekilde dikilmediğini düşünüyormuş.

Yaşlı adam, direk terzinin oturduğu banka doğru giderek,

“Hayrola evlat, bu kış vakti hemde etrafta bulunan ayazda burada adeta donmuşsun, istersen paltomu sana hediye edebilirim” deyince, Terzi “Hayır, efendim ilginiz için teşekkür ederim, ben sadece üzerinizdeki paltonun size göre dikilmediğini düşünüyordum, kumaşı fazla kalın olduğundan sizi normalden daha fazla şişman göstermiş” diye cevap vermiş.

Yaşlı adam aldığı cevap karşısında bir hayli şaşırmıştı çünkü o da giydiği paltoya çok para ödediği halde kendisine bir türlü yakıştırmıyormuş.

“Aslında merak ettim soğuktan titrerken nasıl olurda böyle bir şeye dikkat edebiliyorsun?” diye soran adama terzi olduğu söyleyince, adam  “Gel arabaya bin hayat hikayeni yolda anlatırsın” diyerek arabaya bindirmiş terziyi.

Terzi ile yaşlı adamın karşılaşması, terzinin hayatındaki dönüm noktası olmuştu, o kadar  yetenekli bir ustanın işsiz ve evsiz kalmasına epey  üzülen iyiliksever adam, terziye güzel bir dükkan açmasına yetecek kadar para vermiş, karşılığında ise sadece kendi giysilerini dikmesiymiş.

Terzi yeniden güzel bir dükkan ile işe başlamanın heyecanıyla o kadar çok çalışmış ki,  yaşlı adamın da desteğiyle çok zengin kişilerin elbiselerini dikmeye başlamıştı.

Küçük dükkanı önce büyük bir moda evine dönüşmüş, daha sonra da pek çok ünlü marka için üretim yapmaya başlamış olan terzi artık  her yerde “ünlü bir iş adamı” diye tanınır olmuş.

Bir gün ihtiyar adam terziyi ziyarete gitmişti, o anda yurt dışına gitmek için hazırlıklar yapmakta olan terzinin uçağa yetişmesine çok az bir zamanı kalmıştı. Beraber ayaküstü sohbet ederlerken yaşlı adam fenalaşmış, terzi  hemen bir ambulans çağırarak yaşlı adamı hastaneye göndermiş kendisi için büyük bir fırsat olan işi kaçırmak istemiyormuş. Ama kendisine yardım eden yaşlı adamı bırakmaya da gönlü razı olmadığından, hemen seyahatini iptal ederek hastaneye gitmiş.

Hastanede günlerce yaşlı adamın başında beklemişti, bir kaç gün sonra gözlerini açan ihtiyar, başında eşi, oğlu ve terzinin olduğunu görünce önce bir gülümsemiş, sonra da “Evladım sen sadece elbise değil, gönül yapmayı da  iyi biliyormuşsun” demiş.

Hep beraber mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmüşler.