Aslanla Çakal Masalı

Aslanla Çakal Masalı, Günlerden bir gün, bir aslan ile çakal samimi birer arkadaş olmuşlar. Dağlarda bayırlarda birlikte geze geze çok yorulmuşlar ve epey acıkmışlar.

Aslan demiş ki:

 “Çakal kardeş, bugün dağ bayır geze geze epey yorulduk. İstersen gel bir av bulalım da şu aç karnımızı doyuralım.” demiş.

Çakal, aslanın bu teklifinden memnun kalmış, birlikte av bulmak için yollara düşmüşler. Çok geçmeden bir sürü atın otlandığı bir çayıra varmışlardı.

Aslan:

“Tam da ağzımıza layık görünüyorlar değil mi? Şu genç atlarından bir tanesini beraber avlayalım da karnımızı bir güzel doyuralım demiş. Fakat bir problemimiz var çakal kardeş demiş. Benim bir ava çıkmadan önce mutlaka kızışmam gerekmektedir.”

Çakal sormuş; “tamam aslan kardeş, peki sen nasıl kızışırsın?” Aslan durduğu yerde gerinmeye, titremeye başlamış ve çakala bakarak:

“Çakal kardeş bir gözlerime bakabilir misin? gözlerimde kanlanma oldu mu?” Demiş.

Çakal dikkatlice aslanın gözlerine bakmış:

“Evet aslan kardeş,  gerçekten de gözlerin kanlanmış” demiş.

Aslan:

“İşte o zaman av için hazırım demektir. Şimdi sen bana bak da gör, o taze atı tek hamlede nasıl avlayacağım.

Aslan kendinden emin bir şekilde kükreye kükreye  atlarının olduğu yere yanına varıp, daha önceden gözüne kestirmiş olduğu genç ata pençe atmış. Zavallı at pençeyi Aslan’ın pençesini yer yemez, olduğu yerde  yığılıp kalmış.

Aslanla çakal o gün kendilerine güzel bir ziyafet çekerek, iyice karınlarını doyurmuşlar.

Aradan bir hafta gibi bir süre geçmiş,  aslanla çakal yine epey bir dolaştıktan sonra acıkmışlar. Bu kezde atlarının otladığı çayıra doğru gitmişler. Bu defa çakal:

“Aslan kardeş, geçen sefer karnımızı senin avınla doyurmuştuk, bu sefer avlanma sırası bende, hem senin nasıl iyi bir avcı olduğunu da gördüm. Ben de senin yapmış olduğun gibi yapacağım, önce kızışıp sonra avımı yakalayacağım.

Aslan onun kendisi gibi avlanamayacağını biliyordu ama hiç bozuntuya vermemiş.

Çakal aslanın yapmış olduğu gibi gerinmiş, titremiş sonrada kendisini silkelemiş.

“Aslan kardeş baksana bana, gözlerim kanlandı mı? Demiş.

Aslan bakmış:

“Çakal kardeş, senin gözlerin kanlanmamış demiş.

“Yahu sen boş ver onu da; kanlanmış de yeter.

“Eh, madem öyle söylememi istiyorsun; bir daha bakayım kanlanmış.

“Tamam şimdi oldu sen seyret bak, o atı tek hamlede nasıl avlayacağım.

Çakal bir hışımla, uluyarak atın olduğu yere varmış ama at çakala arka ayakları ile bir çifte atmış, zavallı çakalın kafası şişmiş gözleri mosmor olmuş, adeta kan çanağına dönmüştü.

Çakalın başına gelenleri tepeden seyreden aslan, hemen çakalın yanına yaklaşmış ve:

” İşte şimdi o gözlerin kanlanmış çakal kardeş” demiş.