Ceylan Masalı

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde sadece çalışkanların yaşadığı güzel mi güzel, huzur dolu küçük bir orman varmış.

Bu ormanda yaşayanlar arasında birde ceylan ailesi varmış. Ceylan ailesinin en küçükleri olan yaramaz ceylan ormanlar ülkesinde yaşayan diğer canlılardan biraz farklıymış.

Ormanda yaşayan herkes çok çalışkan ve her şeyi zamanında yapmaya özen gösterirken Küçük Ceylan yavrusu çok tembel ve uyku uyumayı çok ama çok severmiş.

Anne ve babası sürekli ona biraz çalışkan olması ve derslerini dinlemesini söylese de, yavru Ceylan hiç onları dinlemiyormuş.

Yavru Ceylan çoğu zaman“Ben bu okula gitmek istemiyorum. Derste çalışmak istemiyorum. Ama beni niye zorla okula gönderiyorlar ki, bu okulun bana ne faydası olacak .” diye sürekli söylenip dururmuş.

Bir gün annesi, Yavru Ceylanın bir köşede oturmuş, kendi kendine konuşurken görmüş. Yavrusunun kendi kendine ne konuştuğunu merak eden anne onu dinlemiş.

İşittikleri yüzünden üzülen Anne ceylan, üzgün bir şekilde eşinin yanına giderek biricik yavrularının düşüncelerini eşine anlatmış.

Anne ve baba ceylan ne yapacaklarını, bilemiyorlardı. Anne ceylan “ En iyisi bu durumu öğretmenine anlatalım. Bakarsın o bize yardım eder.”

Baba Ceylan “Aslında haklısın, hadi hiç vakit kaybetmeden okula gidelim. “demiş.

Anne ve baba ceylan, okula giderek yavrularının öğretmenine olup, biteni baştan sona anlatmışlar.

Öğretmenleri bir süre düşündükten sonra “Şimdi bizler bu okulda, tehlike anında nasıl davranacağını ve çalışkan olmanın ne kadar önemli bir şey olduğunu, okula gelen herkese öğretiyoruz. Ancak Yavru Ceylan’ın tembelliği ve isteksizliği bu okuldaki tüm öğretmenler tarafından bilinmektedir. Bizlerde geçen gün bir araya gelerek bu durumu detaylı bir şekilde konuştuk.”

Anne Ceylan “Eeee peki bir çözüm bulabildiniz mi?”

Öğretmen “Evet bulduk, her ne kadar çalışkan biri olmanın önemi ve tembelliğin zararlarından bahsediyor olsak da, Minik Ceylan durumu kabullenmek istemiyor. Bizlerde bu durumu ona iyice anlatabilmek için, ona bir ders vermeye karar verdik.”

Baba Ceylan,” öğretmenim siz bizden daha iyi bilirsiniz. Ne gerekiyorsa yapınız.” Demiş.

Yavru ceylanın her gün okuldan sonra yanına giderek saatlerce altında uyuduğu bir ceviz ağacı varmış.

Ertesi gün Öğretmen Ceviz ağacının yanına giderek;”Merhaba Ceviz ağacı bir konuda yardımına ihtiyacım var. “

Ceviz ağacı “ Tabiki yardım etmeye hazırım.”

Öğretmen “Her gün okuldan sonra buraya gelip, yatan ceylan varya,”

Ceviz ağacı “Evet geliyor.”

Öğretmen “Ona bir ders vermek istiyorum.  Senden ricam o bugün de gelir ve burada uyursa onu uyandırmaman, akşama kadar uyumasını istiyorum.”

Ceviz ağacı ”Tamam, hiç karışmayacağım.” Demiş.

Okuldan sonra her zamanki gibi Ceviz altına giden yavru Ceylan “Merhaba ceviz ağacı, çok uykum var. Beni her zamanki saatte uyandırırsan sevinirim.” Diyerek ağacın gölgesinde uzanıp, uykuya dalmış.

O gün ceviz ağacı yavru ceylanı uyandırmadığından akşama kadar uyumuş. Bu arada, iki öğretmen Kurt postunu giyinerek yavru ceylanın görebileceği bir yerde durmuşlar.

Uyanan yavru ceylan, akşam olduğunu görünce önce bir telaşlanmış. “Ceviz ağacı hani beni uyandıracaktın. Şimdi ben nasıl eve gideceğim.”

Ceviz ağacı ”Unuttum yavru ceylan.”  Demiş sadece.

Yavru ceylan etrafına bakınmış, az ilerde iki kurt olduğunu görünce korkudan ayakları titremeye başlamış. Ne yapacağını bilmiyordu. O anda kendi kendine “Keşke okulda öğretmenlerimi dinleseydim. Şimdi ne yapacağımı bilirdim.” Diyerek hızla nereye gittiğini bilmeden koşmaya başlamış.

Epey bir koştuktan sonra durup, arkasına bakan yavru ceylan, arkasında kimse olmadığını görünce hızla eve doğru koşmuş.

Eve varınca nefes nefese kaldığını gören ailesi  “Ne oldu yavrum. Niye böyle nefes nefese kalmışsın.” Diye sormuş.

“Anne, baba sizler haklıydınız. Okulda bana gerekli olan çoğu bilgi ile çalışkanlığın önemi anlatılırken, ben hiç onları dinlemiyordum. Oysaki dinlemiş olsaydım. Bu akşam Kurtları gördüğüm zaman nasıl davranacağımı bilir olurdum. Bu sefer şans eseri kurtuldum.” Demiş.

Ailesi sessizce yavru ceylanı dinliyorlarmış. Bir şeylerin farkında olması onların hoşuna gitmişti.

Artık, yavru ceylan ailesinin ve okulda öğretmenlerin söylediği her şeyi dinliyordu. O günden sonra çok çalışkan ve becerikli bir ceylan olmuştu.

Bu güzel Ceylan Masalı da burada son buldu başka bir güzel Eğitici Masalar ile görüşmek üzere hoşçakalın…

Bu masalın kaynak gösterilmeden paylaşılması yasaktır.