Kırmızı Pabuçlu Kız

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde Begüm isminde al yanaklı kırmızı pabuçlu güzel mi güzel bir kız çocuğu yaşarmış.

Her defasında çeşit çeşit kırmızı pabuçlar giyen Begüm gezmekten ve başkalarına kırmızı pabuçlarını göstermekten çok hoşlanırmış.

Yine bir gün yeni aldığı kırmızı pabuçlarını giymiş. Neşeyle sokaklarda dolaşıyormuş. Bir süre dolaştıktan sonra her zaman arkadaşlarıyla eğlenmek için gittikleri parka doğru giden Begüm, parka yaklaşınca tüm arkadaşlarının el ele tutuşup, şarkı söyleyerek eğlendiklerini görmüş.

Hemen koşar adımlarla onlara doğru giden Begüm, biran önce arkadaşlarına yeni aldığı kırmızı ayakkabılarını göstermek istiyormuş.

Arkadaşlarının yanına varınca “ Arkadaşlar baksanıza yeni ayakkabılarım ne kadarda güzel değil mi? ” demiş.

Bazı arkadaşları “Evet, çok güzel.” Demiş. Bazıları ise “Ayakkabıların harika nereden aldın?” diye sormuş.

O anda arkadaşlarına teker teker bakan ve çok fakir bir ailenin kızı olan Esma hemen arkadaşlarının arkasına geçerek yırtık ayakkabılarını arkadaşlarının görmemesini istemiş.

Arkadaşları Begüm’ün ayakkabıları ile ilgilenirken Esma üzgün bir şekilde parktan ayrılarak eve doğru gitmiş.

Bir süre arkadaşları ile sohbet eden Begüm, Esma’nın görünürde olmadığını görünce “Esmada burada değil miydi? Şimdi yok.” Diye sormuş.

Kızlar etrafına bakınmış, ama görünürde olmadığını görünce “Bilmiyoruz.”  Diye söylenmişler. Hiçbiri onun gittiğini görmemişti.

Cansu “ Buradaydı. Ama sen gelip, ayakkabılarını bize gösterdikten sonra bende onu görmedim.”

“Hım.” Demiş Begüm. Sonrada bir işi çıktığını düşünerek arkadaşlarıyla kırmızı pabuçları hakkında konuşmaya devam etmiş.

Kırmızı Pabuçlar hakkında konuşurlarken Sema “Arkadaşlar, Esma’nın giydiği ayakkabılar yırtıktı. Begüm gelip, ayakkabılardan bahseder bahsetmez gitmiş. Ayakkabıları yırtık diye üzülmüş olmasın.” Demiş.

Herkes susmuş ve birbirine bakmaya başlamıştı. Begüm “Ayakkabıları yırtık mıydı?” diye tekrar etmiş.

Sema “evet.”

Begüm “Ama ben ne yapabilirim ki, o da üzülmeseydi.” Deyince 

Onun o sözüne kızan arkadaşlarından Cansu hariç, diğerleri teker teker “Eve gitmemiz lazım.” Diyerek parktan ayrılmışlar.

Parkta Begüm ve Cansu dışında kimse kalmamıştı. Cansu begüme ayakkabılar hakkında sorular soruyor, Begüm ise düşünceli bir şekilde cevaplıyordu.

Bir süre sonra eve giden Begüm, Annesine parkta olanları anlatınca annesi “ Kızım senin yaptığın davranış hiç hoş bir davranış değil, herkesin imkanları aynı olmayabilir. O yüzden sana aldıklarımızı, sürekli arkadaşlarına göstererek onları üzmemelisin, anlaşılan arkadaşlarını üzmüşsün. “ demiş sonrada bir süre sessiz kalan anne “Arkadaşının gönlünü alman lazım. Onada güzel bir çift pabuç alalım mı? ” Demiş.

Begüm yaptığı hatanın farkına varmıştı. Annesiyle beraber ayakkabıcıya gidip, Esma için güzel bir çift kırmızı Pabuç aldıktan sonra tek başına Esma’nın evine giderek kapıyı çalmış.

Kapıyı açan Esma, Begüm’ü elinde bir paket ile görünce şaşırmıştı. Begüm “Merhaba Esma, senin için annemle birlikte bir hediye aldık.” Diyerek hediye paketi içerisindeki ayakkabıyı ona uzatmış.

Hediye paketini gülümseyerek alan Esma ona teşekkür ettikten sonra içeri davet etmiş. Paketi merakla açan esma içerisinde çok güzel bir çift kırmızı pabuç olduğunu görünce o kadar çok sevinmişti ki, sevinçle arkadaşına tekrardan teşekkür ederek ona sarılmış.

Begümde arkadaşının gönlünü almanın sevinciyle çok mutluymuş. Beraber bir süre oynadıktan sonra eve dönene Begüm bir daha yeni aldığı ayakkabılarını kimseye göstermemiş.

Kırmızı Pabuçlu Kızın Hikâyesi de burada son buldu. Hoşça kalın…

Bu masalın izin alınmadan veya kaynak gösterilmeden yayınlanması, çoğaltılması ve kopyalanması yasaktır.