Konuşan Eldiven Masalı

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde kuzeyde bulunan şirin mi şirin bir kasabada yaşayan Efecan isminde çok akıllı bir çocuk varmış.

Kış mevsimi geldi mi, kasabaya kar yağardı. Tüm çocuklar kızaklarını alır kasabanın çıkışındaki tepeye çıkar, yağan o güzel kar’ın tadını bazen kayarak, bazende kartopu oynayarak doyasıya çıkarırlardı.

Yine bir gün kar yağmış çocuklar kızaklarını alıp, tepeye çıkmışlardı. Bir süre kızakla kayan çocuklar, bu sefer kartopu oynamaya başlamışlardı.

Efecan da o çocuklarla berberdi. Ama bir sıkıntısı vardı. Efecan eldivenlerini evde unuttuğunu fark etti.

Eve gidip eldivenlerini alması biraz zaman alırdı. O yüzden tepeye yakın olan ve kayak malzemeleri satan bir dükkâna giderek, bir çift eldiven satın aldı.

Efecan o eldivenleri ellerine takarak kartopu oynamak için arkadaşlarının yanına koşmaya başladı. İşte o anda inanılmaz bir şey oldu.  Taktığı eldivenlerin hareket etmeye başladığını görünce hemen durdu.

Efecan gördükleri karşısında epey şaşkındı. “Bu da ne, neler oluyor.” Diye söylendi.

Eldivenler konuşmaya başladı.”Merhaba, ben konuşan eldivenim, senin adın ne”

Efecan şaşkınlıkla “Benim, benim adım mı…” diye kekeledi.

Konuşan Eldiven “Yoksa senin bir adın yok mu? “ Diye şaka yaptı.

“Adım Efecan, senin adın ne peki” Diye sordu.

Konuşan eldiven “ Benim adım henüz yok, istersen bana bir isim bulabilirsin.”

Efecan biraz düşünmüş sonrada “Senin adın sihirli eldiven olsun” demiş.

Konuşan eldiven yeni ismini beğenmişti.  “Söyle bana, bugün benimle neler yapmak istersin.”

Efecan  “Zaten konuşuyoruz. Başka neler yapabiliriz ki?”

Sihirli eldiven “Ben kimin eline geçersem onun bütün istediklerini yaparım. Şimdi benimle neler yapmak istersin.”

Efecan biraz düşündükten sonra  “Hadi öyleyse güzel bir kardan adam yapalım.” dedi.

O anda sihirli eldivenler parıldamaya başladı. “Ben hazırım, haydi gidelim.”dedi.

Efecan ile kayak tepesine gittiler. Efecan eldivenler ellerindeyken ellerinin çok hızlı ve olağanüstü bir yetenekle hareket ettiğini fark etti. Kısa bir sürede kocaman ve harika bir kardan adam yaptılar.

Bu sırada tepede kayan diğer çocuklar kardan adamı görünce hemen Efecan’ın yanına geldiler. Herkes hayranlıkla kardan adama bakıyordu. Efecana çok güzel bir kardan adam yaptığını söyleyerek teker teker tebrik ettiler.

Bir sonraki gün Efecan kahvaltısını yaptıktan sonra eldivenleri ellerine taktı. Eldivenler “ Bugün benimle ne yapmak istersin?”

Efecan “Kardan öyle güzel bir heykel yapmalıyım ki, ona bakan herkesin o heykeli seyretmesini istiyorum.” dedi

Bu sefer muhteşem ve kocaman bir kartal heykeli yaptılar. Bu kardan yapılmış heykeli gören çocuklar Efecan’ın yeteneği dolayısıyla onu alkışlamaya başladılar.

Bir gün Efecan bir ağacın altında oturmuş,  eldivenle sohbet ederken onları gören kötü kalpli bir adam. Gizlice onları dinlemeye başladı. Duyduklarına ve gördüklerine inanamayan adam şaşkın bir şekilde onları izlemeye başladı.

Efecan eldiveni eline koyarak çamurdan harika Ayı, kedi, Tavşan ve Kurt şekillerini çok kısa sürede yapınca adam, o eldivenlerin sihirli olduğunu anlamış ve “Bu eldivenler benim olmalı.” Diye söylenmiş.

Adam, Efecan fark etmeden onu takip etti. Bir süre sonra su içmek için bir kuyunun yanına giden Efecan, eldivenleri elinden çıkarıp kenara bıraktıktan sonra su içmek için kuyuya eğilmişti.

Bu durumu fırsat bilen, adam sihirli eldivenleri gizlice aldığı gibi hızla koşup uzaklaştı. Efecan suyu içtikten sonra elini yüzünü yıkadı. Sonrada kuyunun kenarına bıraktığı eldivenleri almak için arkasını döndü ama eldivenlerinin bıraktığı yerde olmadığını görünce, Bir oraya, bir buraya baktı eldivenler hiçbir yerde yoktu. Üzülen Efecan düşünceli düşünceli eve doğru gitti.

Bu arada eldivenleri çalan adam “Senin sihirli bir eldiven olduğunu ve konuştuğunu biliyorum. Haydi şimdi bu tahtaları oyuncaklara çevir.” dedi

Sihirli eldiven kim onu ele geçirse onun bütün isteklerini yerine getirdiği için, hemen kendisinden istenileni yaptı. Sonrada Adam taşlardan çeşitli oyuncaklar yaptı.

Bu adam o eldivenler sayesinde artık zengin olabileceğini düşünüyordu. Sihirli eldiven ise hiç mutlu değildi, adam ile konuşmuyor sadece dediklerini yapıyordu.

Efecan ise her yerde eldiveni arıyordu. Çünkü arkadaşlarına yeni bir gösteri yapacağına dair söz vermişti. Şimdiye kadar arkadaşlarının görmediği bir şey yapmayı planlıyordu.

Ama Efecan Konuşan eldivenler olmadan başarabileceğine inanmıyordu. O yüzden biraz kaygılıydı. Tüm yeteneğinin eldivenlerden geldiğini düşündüğünden, ya başaramazsam diye düşünüp, duruyordu.

Oysa sihirli eldiven Efecanın yeteneklerini ortaya çıkarması için ona yardımcı oluyordu.

Adam, sihirli eldivene “insanların evlerindeki kıymetli eşyalara sahip olmak istiyorum. Sen çok hızlı hareket ediyorsun. Kısa sürede o eşyaları çalabilirsin. İlk olarak şu evden başlayalım.” dedi.

Girdikleri ev Efecan’ın eviydi. Kimseye görünmeden eve giren adam sessizce kıymetli eşyaları çuvala koyarken Sihirli eldiven bilerek bir çiçeği yere düşürdü.

Çıkan sesin şiddeti ile hırsızı yakalayan Efecan ve babası, hemen polise haber verdiler. Efecan adamın elinde sihirli eldivenler olduğunu görünce çok sevindi.

Sihirli eldiveni adamdan alarak her şeyi ondan öğrendi. Ertesi gün arkadaşlarının yanına giderken sihirli eldivene “ Ben arkadaşlarıma göstermek için kardan güzel bir kale ve bir at yapacağım. Bu konuda bana yardımcı olur musun? Çünkü ben senin yardımın olmadan yapamam.” dedi.

Sihirli Eldiven” Hayır, Efecan bunu kendin başarabilirsin. Ben senin çok yetenekli birisi olduğuna inanıyorum. Artık sende kendine güven ve inan zaten şimdiye kadar yaptığın her şeyi sen kendin başardın. “

Efecan “Nasıl olur, sen hem yetenekli hemde sihirli bir eldivensin. Her şeyi sen başardın. Ben hiçbir şey yapmadım.” dedi.

Sihirli Eldiven “Asıl yetenekli olan sensin. Ben sadece sana biraz yardım ettim.” dedi.

Efecan eldivene teşekkür etti. Yüzünde ise kocaman bir gülümseme vardı. Efecan eldivenin yardımı olmadan kardan harika bir kale, sonrasında ise kocaman bir at yaptı. Onun bu yeteneğini gören arkadaşları onu ayakta alkışladılar.

Efecan başardığı için kendini dünyanın en mutlu çocuğu olarak hissediyor. Artık kendine güveniyordu.

Bu güzel masalda burada son buldu başka bir güzel Uyku Masalı ’nda görüşmek üzere hoşçakalın…