Prens İle Dilenci Masalı

Bu çocuklardan bir tanesi kralın, diğeri ise bir dilencinin oğluymuş.  Bu iki çocukta, gün geçtikçe büyüyerek yakışıklı birer delikanlı olmuşlardı.

Dilencinin oğlu olan Alvin, babasının kendisine zorla dilendiricilik yapmasına çok üzülüyor. Hiç ama hiç dilenmek istemiyordu. Fırsatını bulduğu anda mahalledeki yaşlı bir dedenin yanına giderek ondan eğitim alıyor. Kendini geliştirmeye çalışıyordu.

Bir gün Alvin yaşlı adama “Keşke bende bir dilencinin çocuğu olmasaydım.” Diye sormuş.

Yaşlı adam gülümseyerek “Maalesef kimin çocuğu olacağımıza bizler karar veremiyoruz. Ama baban dilenci diye sende dilenci olmak zorunda değilsin. “

Alvin şaşırmıştı. “Bu nasıl olacak peki!”

Yaşlı adam “Dürüst ve çalışkan biri olursan eğer mutlaka güzel yerlere gelirsin.” Demiş.

Alvin bir nebze olsada rahatlamıştı. Çünkü bir dilenci olmak istemiyordu. Aradan bir hafta gibi bir süre geçtikten sonra, ilk defa kasabanın dışına çıkan Alvin devasa sarayı görünce şaşırmıştı.

Sarayı yakından görmek için arka taraftaki duvarın üstünden sarayın bahçesine girerek etrafa bakınmış. Alvin’i sarayın bahçesinde gören nöbetçiler hemen onu yakalayarak sarayın dışına çıkarmış.

O anda bahçede dolaşan ve askerlerin kendi yaşıtındaki bir genci dışarı çıkardıklarını gören prens Harry, hemen askerlerin yanına giderek, bırakın onu diye emir vermiş.

Elini Alvin’e uzatan Prens “Benim adım Harry, askerlerin kabalığı için senden özür dilerim.”

Alvin “Önemli değil, ben sadece sarayı merak ettiğimden yakından bakmak istedim.”

Harry “Öyleyse hadi gel sana sarayı gezdireyim.” Demiş.

Beraber sarayı gezdirdikten sonra yemek yemişler. Prens “Alvin, bizi görenler ikiz kardeş zannederler. Birbirimize çok benziyoruz .”

Alvin “Evet çok benziyoruz ama sen bir prensin ben ise bir dilenci, aramızda çok fark var aslında, biraz önce gördün, kişileri kıyafetleriyle değerlendiriyorlar.”

Gülümseyen Prens “ Yanlış düşünüyorsun, bence. Ama istersen gel kıyafetleri değiştirelim. Bakalım dediğin gibi mi olacak.” Demiş.

Alvin her ne kadar olmaz dersede prensin ısrarına dayanamayarak kıyafetlerini çıkarıp, prense vermiş. Böylece kıyafetlerini değiştirmişler. Prens,”Ben saraya geri dönene kadar senden ricam benmişim gibi davranman.” Demiş.

Prens Harry kıyafetleri değiştirdikten sonra dışarı çıkmış. Belli bir süre dolaşıp, sarayın önüne geldiğinde, askerlere her ne kadar Prens olduğunu söylese de, askerler ona inanmayarak içeri almamış.

Aradan bir hafta gibi bir süre geçmişti. Alvin “Her ne kadarda kendisinin prens olmadığını söylesede, o da saraydaki kimseyi inandıramamıştı.

Prens Harry sokakta kalmıştı. Bu durumu fırsat bilerek biraz halkın arasına karışıp, onların sıkıntılarına şahit olmuştu. Prens kendilerinin bolluk içerisinde yaşarken halkın, aç ve perişan olduğunu görünce epey üzülmüştü. Bu duruma bir son vermek için,  saraya geri dönen prens askerlere her ne kadarda prens olduğunu söylese de askerler inanmayıp onu içeri almamıştı.

Saraya girmenin bir yolunu ararken, babasının vefat ettiğini öğrenen prens, onun yerine prens Harry’in taç giyme töreni olduğunu öğrenince kalabalıktan yararlanarak askerlere çaktırmadan içeri girmeyi başarmış.

Taç giyme töreninde davetliler arasında Prens Harry’in olduğunu gören Alvin, oradaki herkese gerçek prensi tanıtarak onu taç giyme törenine davet etmiş.

Taç giyme töreninden sonra Alvin’e dürüstlüğü için teşekkür eden kral Harry onu başdanışmanı yaparak, tüm ülkedeki yoksul halkın sorunları ile ilgilenmiş ve halkın bolluk ve bereket içerisinde bir yaşam sürmesini sağlamış.

Bu güzel Prens İle Dilenci Masalı da burada son buldu. Başka Prens Masalları ile buluşmak üzere hoşçakalın…