Kuğu Gölü Balesi Hikayesi

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde uzak bir ülkenin tam ortasında bulunan gür bir ormanda, kuğu gölü olarak bilinen çok güzel bir göl varmış. Bu göldeki berrak sularda zarafetle yüzen bir de kuğu yaşarmış.

Bu göl güzel olduğu kadar sırlıymışta, güneş battığı vakit göldeki kuğu, genç ve çok güzel bir kıza dönüşürmüş.

Genç kız, aslında Helena isminde komşu ülkenin prensesiymiş. Helena’nın kibarlığı ve iyi niyetinden nefret eden Roben ismindeki kötü bir büyücü, ona büyü yaparak bir kuğuya dönüştürmüş.

Bu büyünün ancak prensesin gerçek aşkı bulması ile bozulabileceğini söyleyen Roben, zaman zaman gölün kıyısına gelerek  “Bakıyorum da hala gerçek aşkını bulamamışsın Helena, bu göle Bale yapmak için kim gelecek ki, sen bu gidişle bu büyüyü bozamazsın.” Diyerek kahkaha atarak gülmeye başlamış.

Helena “İstediğin kadar, alay edebilirsin ama mutlaka bir gün bana aşık olacak bir prens, gelip beni kurtaracak.”

Roben “ Gerçek aşk mı, dedin, ha, ha, ha… Burada kim seni bulacak, onu merak ediyorum. Bu karanlık ormanda hem kim senin gibi bir kuğuya aşık olur ki, maalesef sonsuza dek burada tek başına bale yapan bir kuğu olarak yaşayacaksın.” Diyerek oradan uzaklaşmış.

Ormanın bulunduğu krallıkta nazik ve iyi niyetli bir kraliçe yaşarmış. Kraliçenin Prens Harry adında yakışıklı ve zeki bir oğlu varmış. Ama prensin nazik olduğunu söylemek imkânsızmış.

Bir akşam kraliçe oğluna seslenmiş “Oğlum buraya gelirmisin, sana bir sürprizim var.”

Harry “ Merak ettim doğrusu, neymiş bu sürpriz anne.” Demiş.

O anda hizmetkârlar bir At getirmişler. Gülümseyen prens “Sürprizin bu At mı, ha, ha, ha ama bu sıradan bir At.”

Kraliçe “ Oğlum bence gayet güçlü ve güzel bir At, istersen adını fırtına koy. Şimdi sana başka bir sürprizim daha var.” Demiş.

Prens, genç ve güzel üç kızın kendisine yaklaştığını görmüş. Kraliçe “Bak oğlum bu genç ve güzel hanımlar seninle tanışmak istiyorlar.”

Prens “Ama ben evlenmek istemiyorum. Biliyorsun anne, ayrıca ben bu kızların hiç umurunda bile değilim, benimle tanışıp, evlenmek istemelerinin tek sebebi bir prens olmam.

Kızlar prensin bu tavrını hiç beğenmemişlerdi. Kraliçe “Niye böyle söylüyorsun, durum hiç de düşündüğün gibi değil, biraz kibar olsan ne olacak sanki.”

Prens “Anne onlarla tanışmak istemiyorum.” Diyerek Atın yanına gitmiş “Hadi bakalım fırtınamısın nesin göster kendini bakalım. Beni uzak bir yere götür.” Demiş.

At’a bindiği gibi, At önce şahlanmış sonra dörtnala koşarak büyük bir hızla krallıktan uzaklaşmış. Prens her ne kadar atı kontrol etmek istemişse de bir türlü başaramamış. At hızını kesmeden koşmaya devam etmiş.

Bir süre daha yol gittikten sonra At onu bir gölün yanına götürerek üstünden atmış.  Yere kalkan Prens “Sen nasıl bir Atsın, doğru dürüst koşmasını bile bilmiyorsun.” Demiş.

O anda etrafına bakınınca o güzel kuğu gölünü görmüş. O kadar sevinmiş ki, neredeyse kötü bir gün geçirdiğini bile unutacakmış.

Hemen oradaki bir çalılığın kenarına uzanarak, gölü seyretmeye başlamış. Vakit çok çabuk geçmişti. Hava kararmış etrafı bir sessizlik kaplamıştı.

Prens geçirdiği günü düşünürken, prenses Helena ise sakladığı ağacın arkasından onu seyrediyormuş. “Bu adam kim, burada yalnız ne yapıyor. Bir şeylere çok kızmış bir hali var.”

Prens: “ Off, her şey berbat olduğu gibi bu çiçeklerde berbat” diyerek çiçeklere vurunca onu izleyen Prenses Helena, öfke ile Prensin yanına giderek: “Çiçeklere öyle davranma hakkın yok, onlar sana hiçbir şey yapmadılar.”

Harry, Prensesin güzelliği karşısında adeta büyülenmişti “ Sende kimsin.”

“Ben bu gölün prensesiyim.”

“Ben de prens Harry, bu işe yaramaz çiçeklere niye o kadar değer vereyim ki.”

“ Onlar işe yaramaz değil,  onlarında bu güzel doğada bir görevi var.”

Helena elini o çiçeğin üstüne koyup tekrar açmasını sağlamış, prens ise onu şaşkınlıkla izliyormuş. Prensin kendisini seyrettiğini fark eden Helena gülümsemeye başlamış.

Prens “ sen neden öyle gülümsüyorsun.”

Prenses“ Bir gün sende ihtiyaç sahibi olan birine yardım edersen, sende gülümsersin, ayrıca başkalarına nazik davranmak canını yakmaz.”

Harry “ Sen beni aşağılıyor musun? Bu çok aptalca.” Diyerek Atına bindiği gibi oradan uzaklaşmış. Sabah olmak üzereyken yolda fakir ve yaşlı bir adamla karşılaşmış.

Yaşlı Adam “Hey delikanlı, bana biraz su verebilir misin, çok susadım.”

Harry: “Su mu?” o an o Helena’nın sesi çınlamış kulağında, “Nazik olmak için asla geç değildir.”

Prens su matarasını yaşlı adama uzatarak, “ Al bunu amca,” demiş.

Yaşlı adam suyu içtikten sonra “ Teşekkürler evladım, çok nazik birisiniz.”

Prens, bu işe öyle şaşırmış ki, gerçekten yolda giderken gülümsemiş ve yoluna keyifle devam etmiş. Saraya ulaşan Prens çevresindekilere iyilikler yapıp, nazik davranmaya başlamış.

Prens, akşamüzeri Atı fırtına’nın yanına giderek, ona “hadi beni o göle götür.” Demiş.

Göle vardıklarında Helena gölün kıyısında oturuyormuş, prensi görünce:  “Demek yine geldin, niye geldin.”

Harry: “Ben bir prensim, canımın istediği yere gidemeyecek miyim, ayrıca dün bana öğrettiğin o özel şey içinde sana teşekkür etmek istedim.”

Gülümseyen Helena “Bu benim için bir mutluluk, istersen benimle gel, sana gölün çevresini gezdireyim.”

Harry ve Helana bütün gece gülüşüp sohbet etmişler. Ama prensin bütün dikkati Helena’nın güzelliği ve nezaketindeymiş.

Harry artık her gece, Kuğu gölüne gidiyor, saatlerce dans edip, eğleniyorlar, şafak vaktinde ise saraya dönüyormuş.

Bir gün Kraliçe yine prensi yanına çağırtarak ona: “ Oğlum bu gece bir balo düzenledik, ülkemizin bütün genç kızlarını da baloya davet ettik, sende onlar arasından kendine uygun bir eş belirlersin.”

Prens: “Ama anne, sana daha önce de söyledim, ben o kızlardan hoşlanmıyorum.”

Kraliçe: “Bak oğlum, halk prenslerinin evlenmesini ve kral olarak tahta çıkmasını dört gözle bekliyorlar. Artık yeter, bu akşam kendine bir eş seçmek zorundasın. Bu sana son sözümdür oğlum.”demiş.

O gece prens, mecburen balodaki kızların çoğuyla dans ederek nazikçe gülümsemiş. Ama aklı Prenses Helenadaymış. Balo geç saatlere kadar sürmüş ama balo biter bitmez Kuğu gölüne gitmiş.

Helena “Bu gece çok geç kaldın, her şey her şey yolunda mı”?

Harry:  “Bu kadar yolu, sana aşık olduğunu söylemek için geldim, seni düşünmeden bir an bile duramıyorum. Benimle evlenir misin?”

Helana şaşkınlıkla “Ben, ben ben,”diyebilmiş sadece ve Harry’in gözlerinin önünde bir kuğuya dönüşüvermiş.

Prens: “Helena ne oldu sana böyle, bir kuğuya dönüşüverdin birden.”

Helena anlatmaya başlamış“ Uzun zaman önce Roben adlı kötü bir büyücü bana bir büyü yaptı. O büyü yüzünden geceleri insan gündüzleri kuğu olarak yaşıyorum. Bu büyüyü ancak gerçek aşk çözebilirmiş.”

Prens “Öyleyse ben bu büyüyü çözerim, çünkü seni çok seviyorum.” Demiş.

O anda ortaya çıkan Roben ha, ha, ha “ Bu büyüyü bozmayı o kadar kolay mı sanıyorsun sen, birini sevdiğini söylemek, ona olan sevgini kanıtlamaya yeter mi? Hayır yetmez, gerçek aşk fedakarlık ister. Aşk için fedakarlık yapmaya hazır mısın?”

Prens: “Evet, onun için her şeyi yapabilirim.”

Roben “ Pekala bakalım.” Diyerek elindeki sihirli asayla Harry’i de Kuğuya dönüştürmüş.

Helena “ Sen ona bunu nasıl yaparsın.”

Roben “ha,ha,ha” diye kahkahalar atarak gitmek için sırtını onlara dönmüştü kü,  tam o sırada ona bir çifte atan fırtına, büyücüyü yere sermişti. Büyücü sihirli asayı düşerken elinden düşürünce, sihirli asanın yanına giden Fırtına toynakları ile Sihirli değneği çiğneyerek kırmış.

Sihirli değnek kırılınca Roben ortadan yok oluvermiş. Prens ve prenses de eski haline dönmüşlerdi.

Prens, prenses Helenayı alıp, saraya götürmüş ve olup biten her şeyi annesine bir bir anlatmış. Annesi güzeller güzeli prensesi gördüğüne öyle çok sevinmiş ki, hemen evlenmelerine razı olmuş

Helena ve Harry görkemli bir düğünle evlenmiş. prens Harry kral olarak tahta oturmuş ve kraliyetteki halk buna çok sevinmiş.

Başka Dünyanın En Güzel Masalları’nı okumak istiyorsanız Prenses Masalları bölümüne bakabilirsiniz.