Mavi At Hikayesi

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde büyük bir çiftlikte diğer Atlardan farklı Alaca isminde bir At yavrusu yaşarmış. At çiftliğine gelen tüccarlar zayıf olduğu gibi mavi renkli olan bu Atı gördükleri zaman onu satın almaktan vazgeçerlermiş.

Bu duruma çok üzülen Mavi At Yavrusu’nu diğer Atlar “ Alaca üzülme! Senide beğenip, alanlar mutlaka olacaktır.” Diye teselli etmeye çalışırlarmış. Ama Alaca kimsenin kendisini beğenmediğini, bu yüzden mutsuz ve sıkıntılı bir hayat yaşayacağını düşünür ve halinden şikayet edermiş.

Günler bu şekilde geçip, giderken tüm Atlar, yeni sahipleri ile birlikte şehirdeki farklı çiftliklere gitmiş. Çiftlikte bir tek Mavi At kalmıştı. Bir sabah çiftliğe gelen sahibi Alacaya “Seni kimse almak istemiyor.” Dedikten sonra Çiftliğin kapısını açarak sende artık özgürsün, istediğin yere gidebilirsin.” Demiş.

Çok sevinen Alaca koşarak çiftlikten çıkmış. Nereye gideceğini bilmeden, bağlarda bayırlarda özgürce dolaşmaya başlamış. Çok mutlu olan Alaca artık dilediği gibi gezebilecekmiş.

Bir süre bu şekilde dolaşan Alaca, ormana yakın bir yerde bulunan bir gölün kıyısında su içerken onu gören bir çocuk Babasına “Baba baksana şu mavi At’a ne kadarda güzel, sahibi yoksa bizim olabilir mi?” diye sormuş.

Baba “Tabiki oğlum.” Dedikten sonra Alaca’ya yaklaşarak onun başını okşamış sonrada ona “ Sen ne kadarda güzel bir Atsın ama çok bakımsız kalmışsın, hadi bizime gel, seni nasıl iyileştireceğimi biliyorum.”  Demiş.

Alaca onlarla gidip, gitmeme konusunda tereddüt etmişse de en sonunda onlarla gitmeye karar vererek, onların ardından gitmiş.

Alaca için evlerinin bahçesinde güzel bir yer yapan baba oğul, ona çok iyi bakmaya başlamışlar. Onun için yaptıkları bitkisel karışımlarla, kilo almaya başlayan Alaca, kısa bir zamanda çok güzel bir At olmuştu.

Dilediği zaman dışarı çıkıp, özgürce dolaşabilen Alacayı görenler hayranlıkla ona bakıyor, bu durumda onun çok hoşuna gidiyormuş. Ama yinede mutsuzmuş.

Arkadaşlarını merak eden Alaca bir sabah erkenden çıkarak şehre doğru gitmiş. Şehrin girişinde en çok sevdiği arkadaşı Yıldız ile karşılaşmış.

Yıldız, çok yorgun ve üzgünmüş. Alaca “Merhaba Yıldız seni çok özledim.” dedikten sonra “ Nasılsın” diye sormuş.

Yıldız “Çok yorgunum, yeni sahibim kıymetimi bilmediği gibi sürekli beni çalıştırıyor.”

Alaca “Diğer arkadaşlarımızın durumu nasıl, onları görebiliyor musun?

Yıldız “Evet, ara ara karşılaşıyoruz. Onlarda benim gibi sürekli çalışıyor, hiç birimiz hayatımızdan memnun değiliz. Sen nasılsın?”  Diye sormuş.

Alaca başına gelenleri ve yeni sahiplerinin kendisine nasıl baktıklarını anlatınca, arkadaşı da çok sevinmişti.

Bu arada sahibinin geldiğini gören Yıldız, “Artık gitmem lazım.” Diyerek uzaklaşmış.

Arkadaşlarının ne kadar zor şartlarda kaldığını gören Alaca, sahiplerinin ne kadar iyi olduğunu ve ne kadar kıymetini bildiklerini anlamış ve mutlu bir şekilde, evine dönmüş. Bir ömür orada mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmüştü.

Mavi At Hikayesi burada son buldu. Tekrardan buluşmak üzere hoşçakalın.

Bu masalın izin alınmadan veya kaynak gösterilmeden yayınlanması, çoğaltılması ve kopyalanması yasaktır.