Prenses Anastasia Masalı

Bir kış sabahı odalarındaki pencerenin kenarında yağan yağmuru izleyen Kral ve Kraliçe bir çocuğu olacağı müjdesini aldıkları günden beri çok mutlularmış. Günler bu şekilde hızla geçip giderken, bir sabah sabırsızlıkla bekledikleri kız çocukları doğmuştu. Çok tatlı bir bebek olan kızlarına Anastasia ismini koymuşlardı.

Prenses Anastasia gün geçtikçe büyüyor, büyüdükçe dahada güzelleşiyormuş. Onu el üstünde tutan kral ve kraliçe onun her istediği şeyi yerine getirdiğinden çok şımarık ve kibirli bir genç kız olmuştu. Hiç kimseyle arkadaşlık yapmaz ve hiç kimseyi de beğenmezmiş.

Bir gün komşu ülkenin kral ve kraliçesi misafir olarak ülkelerine gelmişti.  Onlar için çeşit çeşit yemekler hazırlanmış, sofralar kurulmuştu.

İki ülkenin kral ve kraliçesi akşam yemeği için salonuna geçerek yemek masasına oturmuşlar.  Bu arada yemeğin hazır olduğu haberini alan prenses kimseyle konuşmadan direk masaya oturup, misafirlerden önce yemeğe başlamış.

Bu duruma hem anne ve babası hemde misafirleri şaşırmıştı. Kral “Kızım misafirlerimiz var.” Demiş ama Anastasia “Öylemi” demiş sadece ve başkada hiçbir şey demeden yemeğine devam etmiş. Karnını doyurduktan sonrada kalkıp gitmiş.

Kızlarının kabalığı anne ve babasının hiç ama hiç hoşlarına gitmemişti. O yüzden Kral misafirlerine “Sizden kızım adına özür dilerim.” Demiş

Komşu kral ise gülümseyerek” Önemli değil kralım, daha öğrenecek çok şeyi var.”  Demiş. Sonrada konuyu değiştirerek sohbet etmeye başlamışlar. Epey bir sohbet ettikten sonra misafirlerini uğurlamışlar.

Ertesi günün sabahı kızını yanına çağıran Kral “Kızım seni komşu krallıktaki sarayın bahçıvanıyla evlendirmeye karar verdim.” Demiş.

Babasının sözleri karşısında epeyce şaşıran Prenses, babasını evlilik kararından vazgeçirmek için her ne yapmışsa da bir türlü onu ikna edememiş.

O gece sabaha kadar düşünen prenses, yaptıklarını bir bir düşünmeye başlamış. Babasının ise kendisini yaptıkları yüzünden cezalandırmak için bahçıvanla eğlendirmek istediğini anlamıştı. Ve artık herkese saygı göstererek iyi davranmaya karar vermişti.

Prensesin çevresindekilere saygı göstererek onlara iyi davranması herkesi şaşırttığı gibi anne ve babasını da şaşırmıştı.

Bahçıvanla evlenmemek için iyi biri gibi davranmaya başlayan prenses, çevresindekilerin mutlu olduğunu görünce, gerçekten de herkese karşı saygılı ve iyi davranan kibar bir prenses olmuştu.

Artık babasının bahçıvanla evlendirme kararına itiraz etmeyene prenses, düğün hazırlıklarına başlamıştı. Ama daha evleneceği kişiyi dahi görmemişti.

Düğüne kısa bir zaman kral, damat ve ailesini akşam yemeğine saraya davet ettiğini prensese söylemiş. Prenses çok heyecanlanmıştı. Akşam yemeği vaktinde damat ve ailesi yemek masasındayken kibar bir şekilde içeri giren prenses “Misafirlere hoş geldiniz.” demiş şaşkınlıkla, çünkü masadaki misafirler, bir bahçıvanın anne ve babasına hiç benzemiyorlarmış.

Masada boş bulunan bir sandalyeye oturan prenses karşısında genç ve yakışıklı biri olduğunu görünce de şaşkınlığı dahada artmıştı.

Misafirlerin yemeğe başlamasını bekleyen Anastasia, onlar yemek yemeye başladıktan sonra yemeğe başlamış.

Birbirlerine bakıp gülümseyen kral ve kraliçe prenses Anastasia’ya misafirleri olan komşu ülkenin prensini tanıştırmışlar.

Hem çok şaşıran hemde çok sevinen Prenses, Prens ile günlerce süren büyük bir düğünle evlenmişler. Ve bir ömür mutlu bir yaşam sürmüşler.