Üvey Anne Masalı

Çünkü ticaret yapmak için çoğu zaman uzak yerlere gitmek zorundaydı. Yaptığı yolculuklar hem yorucu hem de tehlikeli olduğundan çok sevdiği kızını kendisiyle götürmek istemiyordu.

Tüm birikimi azalan tüccar evin ihtiyaçlarını gidermek için tekrardan çalışmak zorunda kalmıştı. O yüzden kendisinin yokluğunda kızına bakarak onunla ilgileneceğini düşündüğü, Maria ismindeki bir kadınla evlenmeye karar vermişti.

Bir sabah erkenden uyanan Tüccar “Güzel kızım, benim yine iş için başka ülkelere gitmem gerekiyor. Seni şu kocaman evde yalnız bırakmak istemiyorum. O yüzden Bayan Maria ile evlenmeye karar verdim. Mariayı tanıyorsun, iyi bir kadın ayrıca senin yaşında birde kızı da var. O da sana arkadaş olur.” Demiş.

Sara babasının Maria ismindeki kadınla evlenmesini istemiyor. Ancak babasını da üzmek istemediğinden sadece “Sen evlenmek istiyorsan, olur babacım.” Demiş.

Ertesi gün düğün hazırlıkları yapan tüccar hemen Maria ile evlenmiş. Bir hafta gibi süre sonrada seyahat hazırlıklarını yaparak uzak ülkelere doğru yola çıkmış.

Tüccar evden ayrıldıktan iki gün sonra, üvey anne Sara’yı odasından çıkartarak o odaya kızı Sofi’yi yerleştirmiş. Sara’yı ise mutfağın yanındaki eskiden hizmetçinin kaldığı odaya yerleştirmişti.

Çok iyi kız olan Sara ne kadar çok üzülse de onlara hiç belli etmeden hizmetçinin odasına yerleşmişti.

Ertesi günün sabahında uyanan üvey anne Sara’nın halen uykuda olduğunu görünce onu uyandırarak “Sara ne kahvaltıyı hazırlamışsın, ne de diğer işleri yapmışsın. Kalk çabuk” demiş kızgınlıkla

Üvey annesinin kendisine çok kızdığını gören Sara hemen kalkarak mutfağa gitmiş ve kahvaltı hazırlamaya başlamış.

Günler bu şekilde geçip giderken acımasız biri olan üvey anne, öz kızı Sofia’ya hiçbir şey yaptırmayarak sürekli para verip, gezmeye gönderirken, Sara’ya ise evin tüm işlerini yaptırarak dışarı çıkmasına izin vermezdi.

Bu durum, komşuları olan Bay Robert’in dikkatini çekmişti. Çünkü tüccar, iyi bir arkadaşı olan Robert’e kızı Sara’ya göz kulak olması için ricada bulunmuştu.

Sara’yı hiç dışarıda görmeyen Robert iki defa evlerine giderek Sara’yı sormuş. Her defasında da üvey anne Sara’nın evde olmadığını söylemişti.

Robert zaman zaman pencereden tüccarın evine bakıyor, üvey annenin evden çıkmasını bekliyordu. Bir gün üvey anne ve kızının evden çıktığını gören Robert, hemen tüccarın evine giderek kapıyı çalmış.

Kapıyı açan Sara’nın zayıflamış ve bitkin halini görünce hemen onu alarak kendi evine götürmüş. Sara’dan neler olup, bittiğini öğrenen Robert, Babası gelene kadarda eve göndermemiş.

Eve dönen üvey anne ve kızı, Sara’nın evden kaçtığını düşünerek onu aramamışlar. Zaten amaçları da, Sara’nın evden kaçmasını sağlayarak bir daha geri dönmemesiymiş. Yoksa tüccar gelince başına gelenleri mutlaka ona anlatacaktı.

Aradan haftalar geçmiş olmasına rağmen Sara’nın eve geri dönmemesi üvey anne ve kızını çok sevindirmişti. Ondan temelli kurtulduklarını düşünüyorlardı.

Bir akşamüstü elinde hediyelerle kapıyı çalan tüccarı gören kadın sevinçle kapıyı açarak güler yüzlü bir şekilde tüccarı karşılamış.

Eve giren tüccar eşi ve üvey kızının hal ve hatırını sorduktan sonra eşine bakarak “Sara nerede onu göremedim.” Diye sormuş.

O anda eşinin yüzündeki gülümseme birden hüzne dönüşmüştü. Kadın “Hiç sorma, sen gittikten bir ay sonra, eve yiyecek bir şeyler almak için pazara gidecektik, Sara yorgun olduğunu ve Sofia ile birlikte gitmemizi söyleyince bende ona bir bardak ıhlamur kaynatıp, başucunda indirdikten sonra Sofia ile birlikte pazara gittim.”

Tüccar “Daha sonra…”

Kadın “ Kısa bir süre sonra eve döndüğümüzde Sara’nın evde olmadığını gördük, günlerce her yerde onu aradık ama hiçbir yerde bulamadık, onu şehrin çıkışında görenler olmuş. O günden beri ondan bir haber alamadık.” Demiş.

Tüccar o kadar çok üzülmüştü ki, ne yapacağını bilemiyordu. O anda aklına arkadaşı Robert gelmiş. Hemen oturduğu yerden kalkan tüccar dışarı çıkarak Robert’in kapısını çalmış.

Kapıyı açan Robert arkadaşını kapıda görünce hemen onu içeri davet etmiş. İçeri giren tüccar kızının başına gelenleri anlatınca gülümseyen Robert “Bunları sana kim anlattı.” Diye sormuş.

Tüccar “Maria anlattı.”

Robert “Öyleyse gerçekleri kızın Sara’dan dinlemelisin.” Diyerek Sara’yı çağırmış.

Kızını gören tüccar sevinçle koşarak kızına sarılmış. Sara başına gelenleri babasına anlatınca çok kızan tüccar Sara ve Robert ile birlikte eve giderek, eşi ve üvey kızı Sofia’yı evden kovmuş.

Kötülük yapan üvey anne ve kızı Sofia’nın yaptıkları kısa zamanda şehirde duyulunca kimse onlara yardım etmemiş ve evine de almamış. Öylece sokaklarda aç ve susuz bir yaşam sürerken, o günden sonra bir daha evden ayrılmayan tüccar ise, dünyalar tatlısı kızı Sara ile birlikte bir ömür mutlu bir yaşam sürmüş.

Bu güzel Üvey Anne Masalı da burada son buldu. Başka Uzun Hikayeler ile buluşmak üzere hoşçakalın…

Bu masalın kaynak gösterilmeden yayınlanması çoğaltılması ve paylaşılması yasaktır…