Yağmur Damlaları Masalı

Çok eski zamanlarda gökler ülkesinde birbirinden güzel ve eğlenceli yağmur damlaları varmış. Bu yağmur damlaları arasında Şirin adında tatlı mı tatlı ama kimseyi pek dinlemediği için, diğer yağmur damlarından farklı düşünen bir yağmur damlası da varmış.

Bu durumun farkında olan Anne Yağmur damlası, yağmur yağdırmanın önemini Şirine öğretmek istiyordu. Ancak Şirin sürekli bahaneler öne sürer, sonrada; “Anne ben yeryüzüne inmek istemiyorum. Arkadaşlarımla bulutların üzerinde oyun oynamak istiyorum.” Der ve bulutların üzerinde oyun oynamaya giderdi. 

Annesi “Ama şirin şuan yeryüzündeki insanların, ağaçların, çiçeklerin, çimenlerin, derelerin, göllerin, hayvanların ve birçok canlının bizim yardımımıza ihtiyacı var. Şimdi bizim onlara yardım etmemiz gerekiyor.” Diyerek arkasından seslenirdi.

Ama Şirin annesini dinlemeyerek bulutların üzerinde zıplaya zıplaya oyun oynardı.

Anne, yavrusunun kendisini dinlememesine çok üzülüyor ama bunu ona hiç belli etmiyordu.

Bir gün Anne yağmur damlası Şirin’in durumunu bilge biri olan Ponpon dedeye anlatmaya karar vermiş.

Sabah erkenden kalkan Anne Yağmur Damlası, Ponpon Dedenin ormanda bulunan evine giderek kapısını çalmış.

Ponpon Dede “ Oooo hoş geldin yağmur damlası, lütfen içeri gel.” Demiş.

Anne Yağmur damlası içeri girerek, yavrusunun durumunu ona anlatmış. Ponpon Dede “Anladım” demiş ve başını sallamış. Sonrada aslında bu durumun bir çözümü var. Yavruna yaptığın işin önemini gösterebilirsen işte o zaman onun dikkatini çekersin.”

Anne yağmur damlası” Peki, bunu nasıl yapacağım.”

Ponpon Dede “ Şuan, her tarafta su sıkıntısı yaşanmaya başlandı. Yarın sabah yavrunu da yanına alarak ormanın ortasında bulunan koca çınarın üstünde oturup, etrafı seyredin ve oradan geçenlerin konuşmalarını dinleyin. ” Demiş

Anne yağmur damlası Ponpon Dedeye teşekkür ettikten sonra tekrar gökler ülkesine geri dönmüş.

Annesinin bir süre göremeyen Şirin “Annecim uzun bir süredir buralarda seni göremedim. Nerelerdeydin?”

Anne “Ormanın derinliklerinde yaşayan ve bilge biri olan Ponpon Dedeyi ziyaret ettim.”

Şirin “Yeryüzü nasıl bir yer, ben daha önce hiç görmedim.”

Anne “ Yarında yeryüzünde işim var. Benimle yeryüzüne inmeye ne dersin?”

Şirin bir ara gidip, gitmeme konusunda tereddüt etti. Ama bir kerede olsa yeryüzünü görmek istediğinden “tamam gideriz.” Demiş.

Sabah olunca uyanan Anne yağmur damlası, yavrusunu da uyandırarak onunla birlikte Ponpon dedenin bahsettiği ormandaki koca çınarın üzerine durup, etrafı seyretmişler.

Şirin ilk defa yeryüzünü gördüğü için şaşkınlıkla etrafı seyrediyordu. O Esnada ağacın altından geçen Anne Zürafa ile Yavru Zürafa konuşuyorlardı.

Yavru Zürafa “Anne yağmur damlaları bize ne zaman yardım etmeye gelecek, otlar susuz kaldığından çok sertleşmişler.”

Anne Zürafa “Yakında gelecekler yavrum. Onlar daha öncede yardıma geldiler. Bizi hiç yalnız bırakmadılar.” demiş.

Şirin şaşırmıştı. Bu arada Çınarın altında geçen iki kaplumbağadan biri “Keşke sesimizi yağmur damlalarına bir an önce duyurabilsek, dereler kurumak üzere onlar kurursa biz ne yaparız.” Demiş

Şirin daha da şaşırmıştı. Çünkü yeryüzündekilerin onlara ihtiyacı vardı. Annesinin kendisine bu durumu anlatmak istediğini. Ancak onu dinlemediği içinde canlıların susuz kaldığını görünce çok üzülmüştü. “Annecim ben senden özür dilerim. Sen bana her şeyi güzellikle anlatmak istedin ama ben seni dinlemedim. Ne olur şimdi bana her şeyi anlatır mısın?” demiş.

Anne yavrusuna sarıldıktan sonra beraber gökler ülkesine geri dönmüşler. Annesi yağmur damlalarının görevlerinin ne olduğunu, görevlerini yapmadıkları zaman yeryüzündeki canlıların büyük sıkıntılar çekeceğini güzelce anlatmış.

Yağmur damlası Şirin. “Annecim ben şimdi hazırım. Hadi yeryüzündeki su ihtiyacını karşılayalım.” Demiş.

O gün tüm yağmur damlaları yeryüzündeki tüm su ihtiyacını gidermişlerdi. Şirin başkalarına yardım etmenin mutluluğu ile annesine kendisine öğrettikleri için teşekkür etmiş.

İşte bizlerde görevlerimizin bilincinde olarak, anne ve babamızı sürekli dinlersek daima mutlu bir hayatımız olur.

Bu Yağmur Damlası masalı da burada son buldu. Başka güzel Kısa Masallar ile buluşmak üzere hoşçakalın…

Bu hikayenin kaynak gösterilmeden paylaşılması yasaktır.