Ağaca Dokun Masalı

Evvel zaman içinde hem çok büyük hemde pırıl akan dereleri barındıran, birbirinden güzel ağaçların bulunduğu çok güzel bir orman vardı.

Bu ormanda yaşayan ve ormanın bekçiliğini yapan iki iyi niyetli peri vardı. Bunlardan birinin ismi Ateş diğerinin ismi ise Ağaçtı.

Her ikiside ormandaki görevini çok iyi yapar, ormana zarar gelmemesi için gece gündüz çalışırlardı.

Bu iki peride daha önce birbirlerini hiç görmediklerinden birbirlerinin varlığından da haberleri yoktu.

Bir gün ormanın kıyısında bulunan yaşlı çınar ağacının kurumaya başladığı haberini alan Ateş ve Ağaç ismindeki Periler, hemen yaşlı Çınara yardım etmek için onun yaşadığı bölgeye doğru yola koyuldular.

Yaşlı Çınara daha yakın olan Ateş, yaşlı Çınarın yanına varınca. “Merhaba yaşlı Çınar, kurumaya başladığın haberini aldım. Neyin var bana söyler misin?”

Yaşlı Çınar “Gövdem çok ağrıyor.” Dedi

Ateş biran ellerinden fışkıran ateşi unutarak Çınar ağacının gövdesine dokundu. O anda Çınar ağacı alev almaya başlayınca elini çeken Ateş, hemen ateşi söndürdü. Sonra da “Özür dilerim yaşlı Çınar biran ellerimdeki ateşi unutup, gövdene zarar verdim.”

Çınar “Üzülme Ateş, bazen olur böyle şeyler.” Diyerek Periyi rahatlatmaya çalıştı. Ama Ateş üzgün bir şekilde arkasını döndüğü anda karşısında bir peri görünce şaşırdı. “Sende kimsin.”

“Merhaba ben bir Periyim adım da Ağaç, yaşlı çınara yardım etmek için geldim. Senin adın ne?”

“Bende bir Periyim. Adım Ateş, bende yaşlı Çınara yardım etmek için geldim. Ama Çınar Ağacına dokunur dokunmaz Çınarın gövdesine zarar verdim. Bu yüzden çok üzüldüm.”

“Üzülme Ateş ben şimdi yaşlı Çınarı iyi ederim.” Diyerek ağaca dokunarak onu tedavi etti. Ateş Çınarın  eskisi gibi olduğunu görünce çok sevindi.

O günden sonra iyi birer arkadaş olan Ateş ile Ağaç sürekli beraber geziyorlardı. Zaman zaman ateş püsküren ellerini unutan Ateş, Ağaç’a dokununca onu yakıyor ve zarar veriyordu.

Bu duruma çok üzülen Ateş, çok sevdiği ve zarar verdiği için kendini affedemediği Ağaçtan, uzaklaşmak için çok hemde çok uzaklara gitti.

Ateş, Ağaca o kadar çok alışmıştı ki, onsuz yapamıyor. O olmadan canı çok sıkılıyordu. Ne yapacağını bilemeyen Ateş, sürekli rüyasında Peri arkadaşı Ağacı görüyordu.

Ağaç da, Ateşin birden ortadan kaybolmasına çok üzülmüştü. Her yerde onu arıyor ama bir türlü bulamıyordu.

Günler bu şekilde geçip giderken bu özlem büyüdükçe, büyüdü. En sonunda dayanamayan Ateş, Ağacın yanına giderek ondan neden uzaklaştığını teker teker anlattı.

Gülümseyen Ağaç, şunu unutma gerçek sevgiyle bana dokunursan senin elinden fışkıran o ateş, hiçbir zaman bana zarar vermez.

O günden sonra Ateş sevgiyle nereye dokunduysa da elindeki ateş hiçbir yere zarar vermiyordu. Bu duruma çok sevine Ateş ile Ağaç Perileri hep beraber bir ömür beraber ormanda mutlu ve mesut bir yaşam sürmüşler.

Bu güzel Ağaca Dokun Masalı da burada son buldu. Başka güzel eğitici uyku masalları ile buluşmak üzere hoşçakalın.

Bu masalın kaynak gösterilmeden paylaşılması ve yayınlanması yasaktır…