Çalışkan Pastacı Masalı

Bu adamın hiç çocuğu yokmuş. Ama çocukları da çok seviyormuş. O yüzden pastanesinde özellikle çocukların çok sevdiği pastaları yaparak satabildiğini satar, satamadığını ise akşamüzeri sokakta gördüğü çocuklara ikram edermiş.

Güler yüzlü ve çalışkan biri olan Musa’nın pastanesinde yaptığı pastalar o kadar lezzetliymiş ki, onun yaptığı pastayı yiyenler bir daha başka pastaneye giderek pasta almazmış.

Pasta yemek isteyen çocuklar ise çoğu zaman akşamüzeri pastanenin sokağında toplanır. Pastacı Musa’nın o gün hazırladığı pastaları dağıtmasını beklerlerdi.

Kısa zamanda şehirde Çalışkan Pastacı olarak ün kazanan bu adamın pastalarını satın almak için halk sıraya girmeye başlayınca, elinde sokakta dağıtacak pastası kalmamıştı.

Bu duruma hem Çalışkan Pastacı, hemde çocuklar çok üzülüyormuş. Bu duruma çözüm bulmak isteyen Musa, pasta talebini tek başına karşılayamayacağını düşündüğünden kendisine yardım edecek bir usta aramaya koyulmuş.

Amacı hem daha çok üretip, satabilmek hemde elinde çocuklara dağıtabileceği kadar pasta kalmasıydı. Bir sabah pastaneye gelen orta yaşlarda bir adam selam vererek içeri girdi. “ Benim adım Ahmet, pasta yapacak usta aradığını işittim.”

Musa “Evet, o kadar çok pasta talebi var ki, tek başına o siparişleri yetiştiremiyorum.”

Ahmet “ Benim de asıl mesleğim Pastacılık, sizinle beraber çalışmak isterim.”  Demiş.

Çok iyi niyetli biri olan Çalışkan Pastacı tanımadığı adama başka hiçbir şey sormadan işe almış. Oysa Ahmet şehirdeki en büyük pastanelerin sahibiydi. Ama şehirde yaşayan halkın, çalışkan pastacıyı övmesi ve tercih etmesi üzerine pastaları nasıl yaptığını öğrenerek kendi işyerlerinde de aynı pastayı çıkarmak istediğinden, onun yanında işe girmişti.

Musa “Hadi Ahmet kardeşim. Pastaları yapmaya başlayalım birazdan müşteriler gelmeye başlar.” Demiş.

Ahmet, çalışkan pastacının kullandığı malzemeleri ve yapılış şekline çok dikkat ediyor. O lezzetli pastaların sırrını öğrenmeye çalışıyordu. Ama ne var ki, bildikleri dışında hiçbir şey yapmıyordu.

Pastaları bitirip, fırına verdikten sonra çıkan pastaları tadan Ahmet, o pastaların çok lezzetli olduğunu görünce hayretler içerisinde dükkân sahibine bakmaya başladı.

Musa “ Hayrola Ahmet kardeşim. Niye öyle hayretler içerisinde bana bakıyorsun.”

Ahmet “Şey, şey efendim bende yıllardır. Pasta işiyle uğraşıyorum. Ve pastalarımı sizin yaptığınız gibi yapıyorum. Ama hiç bu kadar lezzetli bir pasta yememiştim. Bu pastalardaki sır nedir merak ediyorum.”

Musa gülümseyerek “Ahmet kardeşim şu gördüğün Pastalardaki sır sevgidir. Ben severek bu pastaları yapıyor ve severek çocuklara dağıtıyorum. Malzemeler hep aynı malzemeler. “ demiş.

Ahmet çok şaşırmıştı “Peki bu güzel pastalardan yapmayı bana da öğretir misin?”

Çalışkan Pastacı “Evet” diyerek tüm bildiklerini Ahmet’e öğretmiş. Ama Ahmet hiçbir zaman Musa kadar lezzetli pastalar yapmayı başaramamıştı.

Çalışkan Pastacı Musa ise yaptığı pastaları her akşam çocuklara dağıtarak şehirde çok ünlü bir pastacı olmuştu.”

Bu güzel çalışkan Pastacı masalı da burada son buldu. Başka En Tatlı Kısa Masallar ile buluşmak üzere hoşçakalın…

Bu masalın kaynak gösterilmeden yayınlanması çoğaltılması ve paylaşılması yasaktır…