Çiftçi ile Padişah Masalı

Çiftçi ile Padişah Hikayesi, Bir varmış, bir yokmuş  evvel zaman içinde ülkenin padişahı av için saraydan  uzaklaşmış. Av için dolanırken pek çok kişinin çalıştığı bir tarla dikkatini çekmişti.

Padişah orada neler olduğunu merak ettiğinden hemen tarlaya doğru gitmiş.

Tarlada çalışanlar arasında yaşı doksanı geçmiş yaşlı bir adam gücü yettiğince toprağa bir şeyler ekiyormuş.

Padişah selam vererek:

“Buraya ne ekiyorsun amcacım? diye sormuş. Yaşlı çiftçi başını bile kaldırmadan padişah olduğunu bilmediği kişiye cevap vermiş:

“Bahar mevsiminde yeşerip filizlenmesi için  ceviz ağacı dikiyorum.” Padişah kahkaha atarak gülmeye başlamış sonrada:

“Sen çok yaşlısın, çok az ömrün kalmış, bunlarla niçin uğraşırsın? deyince yaşlı adam başını kaldırarak:

“Efendim kim olduğunuzu bilmiyorum saygısızlık etmek istemem ama insanlar ekip, dikmekle hiçbir zaman zarar etmezler. Zamanında başka birileri  ekti, bizler ise yedik. Şimdi ise biz ekelim ki; bizden sonra gelecekler yesin,” demiş.

Padişah yaşlı adamın verdiği o cevabı o kadar çok beğenmişti ki! Hemen yanındaki vezire dönerek:

“Bu amcaya iki kese altın hediye edin” diye emretmiş.

Yaşlı adam o altınları almış ve:

“Gördünüz mü? Efendim, benim şu diktiğim ağaçlar daha büyümeden meyve vermeye başladı!”

Padişah: “Amcacım ben bu ülkenin padişahıyım, ve şuan senden çok büyük bir ders aldım artık kendim faydalanamasam da her zaman başka insanların faydalanması için, meyve ağaçları dikeceğim, ver şu mübarek eslini öpeyim” diyerek, yaşlı adamın elini öpüp oradan saraya geri dönmüş.

O günden sonra daima insanların faydasına olacak işler yapmış. Ülkede her zaman huzur ve mutluluk hüküm sürmüş.