Papağan İle Çakal : iyi uykular Masalları

Çok güzel iyi uykular Masalları arasında bulunan Papağan İle Çakal Masalını beğeneceğinizi umarız.

En Güzel Kuş Masalları Oku adlı yazımızda ilginizi çekebilir.

Evvel zaman içinde güzel bir ülkede ülkenin birinde, çok akıllı bir papağan büyük bir ağacın üzerinde kurmuş olduğu yuvada yavruları ile beraber yaşarken, aynı ağacın kovuğunda bir çakal da kendisine bir yuva kurmuştu.

Zaman zaman Çakal avlanmak için yuvadan ayrılınca, papağanın yavruları aşağı inerek çakalın yavrularıyla birlikte oyunlar oynuyorlardı.

Anne papağan ise bu durumdan hiçte hoşlanmıyordu. O yüzden bir gün yavrularını etrafında toplayarak onlara öğüt vermeye başladı.

“ Yavrularım! Hem kendi cinsinizden hemde yaşıtlarınızla arkadaşlık edin. O Çakal yavrularının size zarar vermelerinden çok korkuyorum.” demiş

Ama yavru papağanlar, annelerinin sözlerini dinlemiyor çakal yavrularının yanına gitmeye devam ediyordu.

Bir gün çakalların yiyecekleri bitince anne çakal, yiyecek bir şeyler bulmak için yuvadan uzaklaşmak zorunda kaldı. Bunu fırsat bilen kurnaz bir kurt, yuvaya saldırarak çakal yavrularının hepsini yakaladı.

Anne Çakal yuvaya döndüğünde yavrularının olmadığını görünce başlarına bir şeyler geldiğini anladı. Çünkü yuvaları da darmadağın olmuştu.

Bu duruma çok üzülen anne Çakal, yavrularının başına gelenlerin papağan yavruları yüzünden olduğunu düşünüyordu. Ona göre ” yavrular çok ses çıkarmamış olsaydı kurt kendi yavrularının yerini asla bulamazdı.”

O gece kendi kendine “Yavrularıma yapılanlara karşılık, papağanlara büyük ders vereceğim” diye yemin etti.

Onlara nasıl bir ders vereceğini düşünürken, en samimi arkadaşı olan karakulak ona:

“ Sen en iyisi kendini yaralıymış gibi göstererek bir avcıya görün, sonrada avcıyı, peşine takarak ağacın yanına sürükle ve hızlıca saklan. Artık o avcı, papağanları avlayacaktır.” Demiş

Bu fikir Anne Çakal’ın çok hoşuna gitmişti hemen arkadaşının dediği gibi yaptı. Avcıyı kendi peşine takarak yuvasının bulunduğu ağacın yanına getirince, kendine önceden hazırladığı gizli bir yere saklandı.

Avcı, etrafta çakalı göremeyince etrafı bakınmaya başladı. O esnada ağacın üzerindeki papağan yuvasını görünce çok sevindi.

Hemen çantasında bulunan kuş ağını çıkartarak büyük bir ustalıkla yuvanın üzerine fırlattı. Papağan ve yavruları o ağa takılmışlardı.

Papağanlar ağdan kurtulmak için çırpınıyorlar ama bir türlü o ağı delip çıkamıyorlardı. Anne Papağan Yavrularına

“Sakin olun işte korktuğumda buydu, o da başımıza geldi. Arkadaşlık ettiğiniz çakalların annesi bizlere bu kötülüğü yaptı. Ama olan olmuş şimdi bu ağdan kurtulmanın çaresine bakalım.” demiş.

Yavrulardan en büyüğü: “Bu nasıl olacak?” Diye sordu

Anne papağan cevap verdi: “ Sizler şimdi ölmüş gibi davranarak hareketsiz bir şekilde durun, avcı sizi ağdan atınca da beklemeden uçup gidin. Ben mutlaka sizi sonra bulurum.” Demiş.

Yavrular bu sefer annelerini dinleyerek onun dediği gibi yaptılar. Avcı ağı aşağı çektikten sonra ağı açıp papağanlara bakmaya başladı.

Yavru papağanların hepsi kaskatı bir şekilde hareketsiz kalmışlardı.

Avcı: “Herhalde bunlar korkudan gitmişler.” diye düşünerek hepsini tuttuğu gibi yere attı.

Yavru papağanlar, yere düşmeden atıldıkları yerden kalktıkları gibi uçtular. Bunu gören avcı kızarak: “Demek bana oyun oynadınız.” diye söylenmiş.

Avcı, anne papağanı alarak şehre götürdü. Ona iyi bakan avcı ona şiir okumayı ve şarkı söylemeyi de öğretti.

Bu aradan bu papağanın çok bilgili ve konuşkan olduğunu etrafa yaymaya başladı. Kısa bir süre sonra herkes şiir okuyan ve şarkı söyleyen papağanın ününü duymuştu.

Papağanın bu şöhreti, önce saraya sonrada padişaha ulaşmıştı.

Padişah Adamlarına: “Şu papağını getirin birde biz görelim onun becerilerini” demiş.

Bunun üzerine avcı ve papağan bulunarak Saraya getirildi.

Padişahta o şiir okuyan ve şarkı söyleyen papağanı çok sevmişti. Hemen avcıya parasını ödeyerek satın aldı.

O günden sonra sarayda en nefis yiyecekler, en güzel meyveler papağana yediriliyordu. Ama o bir türlü mutlu değildi. Sürekli düşünceliydi.

Onun bu halini fark eden padişah, bir gün papağanın pencere kenarında ağladığını gördü.

Padişahın yufka yüreği onun o ağlayışına dayanamamıştı, ona üzüntüsünün sebebini sordu.

Papağan, Çakalın yaptıklarını ve yavrularının durumunu padişaha anlatarak yavrularını merak ettiğini anlattı.

Padişah, işittikleri karşısında epey üzülmüştü hemen papağana: “Artık özgürsün dilediğin yere gidebilirsin.” demiş

Papağan ona çok teşekkür ettikten sonra yavrularını aramaya çıkmıştı kısa bir zamanda onları bularak yeni kurdukları yavrularında bir ömür mutlu yaşamışlar ve artık yavrular annelerinin her dediğini yapmıştır.

Çok güzel iyi uykular Masalları arasında bulunan Papağan İle Çakal Masalını okurken eğlendiğinizi umarız diğer masallar için Klasik Masallar bölümünü inceleyebilir dilerseniz Elflerin Yardım Ettiği Ayakkabıcı Masalını okuyabilirsiniz.