Fil Ailesi Masalı: Sevgi Masalı Oku

Fil Ailesi Masalı’nda Bir kız çocuğunun fil ailesiyle tanışması ve onlara yardım etmesini konu edinen harika bir Ezop Masalı. İyi okumalar.

Evvel zaman içinde uzak ülkelerin birinde çok büyük olan bir fil ormanı varmış, bu ormanın içinde bol miktarda ağaç bulunmakla birlikte çoğu yeri bataklıklarla kaplıymış.

Bu ormanın hemen dışında bulunan çok güzel bir kulübede, bu kulübede ise geçimini odunculuk yaparak sağlayan bir oduncu yaşarmış.

Oduncunun birde Kayra isminde yaramaz ve bir o kadarda tatlı küçük bir oğlu varmış.

Günlerden bir gün küçük Kayra babasıyla birlikte ormana gitmiş: ” Babacım şu filler nerede acaba, etrafta bir tane dahi göremedim, çok yoruldum şurada biraz dinlensek olmaz mı?” demiş

Babası gülümseyerek “hadi öyleyse şurada otur. Ben az ilerde odun keseceğim dinlenince sende yanıma gel.” demiş.

Kayra büyük yapraklı olan kocaman bir ağacın dibine oturmuş, tamda o esnada bazı sesler işitmeye başlamıştı.

Sesin geldiği yöne baktığında küçük bir fil’in kendisine doğru geldiğini görmüş, Fil iki üç adımda bir hortumuna basıyor ve yere düşüyormuş.

Kayra gördükleri karşısında epey sevinmişti. Hele o fil’in hortumuna basıp düşmesi onu çok eğlendirmişti.

Fil, Kayranın kendisine güldüğünü görünce hortumunu yukarı kaldırıp şöyle bir kulaklarını silkeledikten sonra kızgın bir sesle: “ Niye gülüyorsun?” demiş

Kayra korkmuştu: “ Şeyy, şey, hortumuna basıp düşüyordun ya kendi kendine oyun oynadığını sandım da o yüzden güldüm”

Fil, “ Hayır, ben oyun falan oynamıyorum,”

Kayra: “ Peki, ne yapıyorsun? ”Diye sormuş.

Fil: “Şu uzun hortumumla beraber yürümeye çalışıyorum sadece”

Kayra: “ Sen o hortumu kullanmayı bilmiyorsun?” Diye sormuş.

Fil, “Gerçeği söylemek gerekirse daha, henüz değil” demiş.

Kayra o yavru fili, Fide Kayrayı çok sevmişti. Kayra “istersen arkadaş olabiliriz benim adım Kayra, senin adın ne?” demiş

Fil “Benim adım da Bibo” demiş.

İkisi beraber uzunca bir süre yürüyüp oyunlar oynayıp hortum kullanma dersine çalışmışlar. Düşe kalka yılmadan çalışan Bibo o hortumunu kullanmayı bir türlü beceremiyormuş en sonunda da: “Olmuyor, olmuyor işte”  demiş

Kayra: “Ben senin başaracağına gerçekten inanıyorum, ama akşam olmak üzere gitmem lazım şimdi babam da beni merak etmiştir ama yarın yine gelirim.” demiş

Ertesi gün Kayra erkenden kalkarak Bibo’yla buluşma yerine gitmiş. Beraber hem oyun oynamışlar, hemde bibo hortum egzersizleri yapıyormuş.

Kayranın yardımıyla Bibo, en sonunda hortumunu kontrol etmeyi başarmış. İkiside bu sevinçle haykırırken havanın karardığının farkına varmamışlar bile.

Kayra: “ Eyvah! Ben şimdi eve tek başına nasıl gideceğim?  Yolu bulmam imkânsız” demiş.

Bibo, “ Üzülme arkadaşım şimdi ben sana yardım edeceğim, hortumuma tutunda seni sırtıma alayım, demiş.

Kayra, hortuma tutunarak Bibo’nun sırtına binmiş. Biraz ilerledikten sonra etraftan garip sesler gelmeye başlamıştı.

Kayra, “Neler oluyor ne yapacağız şimdi?

Bibo: “Bir Fil ailesi bize doğru geliyor ama sen hiç merak etme, bize zarar vermezler. İçlerinde bizimkilerde olabilir,” demiş.

Gerçekten de bir fil topluluğuymuş içlerinde bibonun annesi de varmış, onu gören annesi

“ O yavrum sen hortumunu kullanmayı öğrenmişsin, artık düşmeden yürüyorsun, bunu nasıl başardın? ” diye sormuş

Bibo: “Bunu arkadaşım Kayra’nın yardımıyla öğrendim, o çok iyi bir arkadaş,” demiş.

Filler bu durum karşısında çok şaşırmış. Hayretler içinde bir çocuk, nasıl olurda bir file yürümeyi öğretebilir diye düşünmüşler.

Hep beraber Kayrayı evine bırakmak için yola koyulmuşlar. Tamda o esnada bir hışırtı duyulmuş ve büyük bir fil olan Tobi birden yere düşmüş.

Tüm filler korkuyla tozu dumana katarak hızla koşmaya başlamışlar.

Bibo, “Eyvah,  bunlar fildişi avcıları arkadaşım sıkı tutun” demiş,

Kayra, “ Hızlı ol, bu konuda babamdan yardım isteyebiliriz hızlı ol bizim eve gidelim.” demiş.

Filler Kayra ile beraber eve giderek oduncuya olup biteni anlatmışlar.

Babası: “Sizlere yardım etmek isterim ama ne yapabiliriz ki!” demiş

Şimdi sizler buradan ayrılmayın, sabah olunca bir şeyler yapacağız. Sabah olunca Kayranın babası Fil ailesine “Şimdi sizler yaprak toplarken, ben de bu arada odun toplayacağım. Sonrada yaprak ve odunları bataklığın yanına taşımamız gerekecek,” demiş.

Fillerin yardımıyla bataklığın üstünü yapraklarla örttükten sonra da bataklık bitimine odunları yığmışlar. Fillerle odunların arkasında beklemeye başlamışlardı.

Akşam olunca filleri gören avcılar parmak ucuyla sessizce farkında olmadan bataklığa doğru gelmişler. “Ahhh, uhhhh, ya bu da neee? Bataklık yardım edin” diye bağırmaya başlamışlar.

Oduncu avcılara seslenerek: “Hiç kimse kendi zevki için bir canlıyı öldüremez buna müsaade etmeyiz,” demiş

Yaptıklarına pişman olan avcılar bir daha fillere zarar vermeyeceklerine dair söz verdikten sonra  bataklıktan kurtarılmış,  o günden sonra artık kimse fillere dokunmamış.

5 yaş masal oku platformu içerisinde yer alan Fil Ailesi Masalı ‘nı okurken eğlendiğinizi umarız. Bu güzel Küçük Tırtıl Masalı ‘da ilginizi çekebilir.