Sihirli Çan Masalı

Bir zamanlar etrafının orman ile kaplı olduğu güzel bir köyde Batu isminde bir çocuk, küçük kardeşi Kutay ve annesi ile beraber yarı aç yarı tok bir yaşam sürermiş.

Batu zaman zaman keçilerini otlatmak için çayıra götürür, akşam olmadan da eve geri dönermiş.

Her zamanda keçilerini aynı yere otlatmaya götüren Batu, dağın yamacındaki büyük bir kayanın üzerinde oturup, heybesinden çıkardığı kavalı çalmaya başlarmış.

O Kaval ile öyle güzel melodiler çalarmış ki, onu dinleyen hayvanlar hiç gürültü yapmadan bir yandan onu dinler bir yandanda otlanırlarmış.

Yine bir gün o koca kayanın üzerinde oturmuş. Heybesinden çıkardığı kavalını çalmaya başlamıştı. O esnada bir ağacın üzerinde uyuyan bir peri, kavalın o güzel sesiyle gözlerini açarak sessizce dinlemeye başlamıştı.

Günler bu şekilde geçip, giderken, her gün Batu’yu dinlemek için otlağa giden peri, en sonunda dayanamayarak onun yanına gitmiş.

Onu gören Batu “Sende kimsin?” diye sormuş.

Peri gülümseyerek “Ben bu ormanın Perisiyim.  Günlerdir senin çaldığın o güzel melodileri dinliyorum. Bu kavalı bana verirsen bende sana güzel bir şey veririm.” Diyerek altın renkli Çanı ona göstermiş.

Batu “ O bir Çan mı?”

Peri “Evet, ama bu sıradan bir Çan değil, Bu bir sihirli Çan.” Demiş.

Batu heyecanlanmıştı. Hemen kavalı Periye uzatarak, sihirli Çan’ı eline almış. Sonrada “Peki, bu sihirli Çan ne işe yarıyor.” Diye sormuş.

Peri “Bu sihirli çanı çalarken, ne dilersen o gerçekleşir. Ama unutma ki günde sadece bir tane dileğin gerçekleşir.” Demiş.

Batu yaptığı bu değiş, tokuştan gayet memnun kalmıştı. Hemen Sihirli Çan’ı heybesine koyarak keçilerini aldığı gibi evin yolunu tutmuş. Eve vardığında annesine ne yemek hazırladığını sormuş.

Annesi “Yavrum evde yiyecek hiçbir şey kalmamış. Yarın keçilerden birini pazarda satıp, o parayla da eve yiyecek bir şeyler alırız.” Demiş.

Batu “Hayır, anne ona gerek yok,” diyerek heybesinden çıkardığı, sihirli çanı çalarak, başlamış sevdiği yiyecekleri talep etmeye, birden masanın üzerinde mis gibi kokan yiyecekler ortaya çıkmış.

Batu annesi ve kardeşi Kutay ile birlikte neşeyle masaya oturup, bir güzel karınlarını doyurmuşlar.

Ertesi gün Batu keçileri otlatmak için yine çayıra gitmiş, hava kararmayana kadarda eve dönmemişti. Bu arada acıkan Annesi ve kardeşi onu beklerken çok acıkmışlardı. Anne Sihirli Çanı çalarak çeşit çeşit yiyecek dilemiş.

Dilediği yiyecekler birden masanın üzerinde dizilmiş. Anne ve Kutay karınlarını doyurduktan sonra, Batu içinde biraz yiyecek bırakarak yatmaya gitmişler.

Batu o gün karşılaştığı arkadaşlarıyla sohbete daldığından eve biraz gecikmişti. Kardeşi Kutay ise dış kapıyı açık unutunca yemeğin kokusunu alan, kediler masanın üzerine çıkarak. Masadaki tüm yiyeceği yemişler.

Eve dönen Batu hem aç hemde çok yorgunmuş. Hemen masadaki sihirli çanı eline alarak çalmaya başlamış. Sonrada başlamış sevdiği yiyecekleri dilemeye. Ama yiyecekler ortaya çıkmayınca Annesi ve kardeşinin, o günkü dilek hakkını kullandığını ve tüm yiyecekleri bitirdiğini düşünmüş.

Ertesi gün erkenden kalkan Batu, Sihirli Çanıda yanına alarak çayırlığa gitmiş. Hava karardıktan sonrada eve dönmüş. Evde yiyecek bir şey olmayınca annesi ve kardeşi aç bir şekilde onu beklemişler.

Eve dönen Batu, annesi ve kardeşine haber vermeden, çanı çalarak sevdiği yiyecekleri dilemiş. Hemen masanın üzerinde yiyecekler dizilmişti.

Batu o nefis yiyecekleri yiyeceği esnada ağlayarak mutfağa giren Kutay “Abicim, bize niye haber vermiyorsun. Benimde annemizinde aç olduğunu hiç düşünmedin mi? Böyle bencil değildin sen eskiden.” Demiş.

Tam o sırada anneside mutfağa gelmişti. Batu “Dün akşam sizde bana yiyecek bırakmadınız.”  Demiş.

Annesi ve kardeşi şaşırmıştı.  Annesi “Olurmu oğlum. Sana bir sürü yiyecek bıraktık.”

Batu  “Ama ben geldiğimde kapı açıktı ve yiyecekler yoktu. Yoksa o bahçedeki kediler mi yedi yiyeceğimi.” Demiş ve bencillik yaptığının farkına varmıştı.

Annesinde ve kardeşinden özür dileyen Batu, artık onlar olmadan sihirli çanı çalmamış. Ve bir ömür hep beraberken sihirli çanı çalarak beraber yiyecekler dilemişler.

Bu güzel Sihirli Çan Masalı da burada son buldu. Tekrar buluşmak üzere hoşçakalın.