Kırmızı Kedi Hikayesi

Bir varmış, bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer tellal, pireler berber iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, büyük bir okyanusun kıyısında şirin bir kasaba, o kasabada da annesiyle beraber derme çatma olan evlerinde kalan Cafer isminde bir çocuk yaşarmış.

Günlerden bir gün annesi Caferi yanına çağırarak ona “Oğlum kış mevsimi için şimdiden hazırlık yapmamız lazım. Ama bir şey alacak paramız olmadığından ahırdaki keçiyi yarın pazarda satıp, o parayla kış için bir şeyler alalım.” Demiş.

Cafer “ Anneciğim, ne olur keçimizi satmayalım. Ben yarın erkenden bir iş bulup, çalışırım.”

Annesi “Ama oğlum sen daha küçüksün.” Desede bir türlü oğlunu ikna edemeyeceğini anlayınca çalışmasına müsaade etmiş.

Ertesi gün Kasabanın sokaklarında iş arayan Cafer, fırıncının eleman aradığını duyunca hemen oraya giderek çalışmaya başlamıştı.

Çalışkan biri olan Cafer, fırında çalışmaktan çok hoşlanıyormuş. Ama fırıncı şehre taşınmak için fırını kapatınca yine işsiz kalan Cafer parasını almış ve yeni bir iş bulmak için kasabanın sokaklarında dolaşmaya başlamış.

Bir süre sonra kıyıda birbirine benzer üç kırmızı kediye kızan bir adam görmüş.

O adamın yanına yaklaşan Cafer “ Bu kediler çok tatlı, onlara niye kızıyorsun?” Diye sormuş.

Adam “Bu tembel kediler mi tatlı, zaten hiçbir işe yaramıyorlar. İstersen sana satabilirim.” Demiş.

Cafer parasını yeni almıştı. Cebindeki tüm parayı adama uzatarak “ Bu kadar yeter mi?” diye sormuş.

Adam “ Yeter.” Diyerek parayı aldığı gibi kedilerin kafesini Cafere uzatarak “Bu kafesle Kedileri yanında götürebilirsin.” Demiş.

Cafer kırmızı kedileri önce kucaklayıp, onların başını okşadıktan sonra teker teker kafese koyup, kedileri aldığı gibi dolaşmaya başlamış.

Kazandığı tüm parayla Kedileri satın alan Cafer ne yapacağını bilmeden sahilde dolaşırken, büyük bir Geminin Kaptanı ona seslenmiş. “Hey çocuk, bu gemide çalışmak ister misin?” demiş.

Çok sevinen Cafer Kaptan ile konuşup, anlaştıktan sonra annesinden müsaade almak için eve gitmiş.

Annesinden müsaade aldıktan sonra hemen gemiye geri dönmüş. Hazırlıklar bitip, tüccarlar gemiye bindikten sonrada yolculukları başlamıştı.

Kedilerini yanından hiç ayırmayan Cafer onlara çok iyi bakıyormuş. Günlerce süren yolculuktan sonra küçük ama zengin bir şehre varmışlar.

Cafer de kedilerini yanına alarak tüccarlar ile birlikte şehirde dolaşmaya çıkmıştı. Kısa bir süre önce şehirde fareler çoğaldığından şehrin yöneticisi, tellallar aracılığıyla duyurular yaptırıyormuş.

Tellallar “Her kim şehri farelerden temizlerse, ona büyük bir ödül verilecektir.”  Diyerek dolaşıyorlarmış.

Hemen şehrin yöneticisinin yanına giden Cafer, ona kafesteki kırmızı kedilerini göstererek “Benim kedilerim,  şehrinizi kısa sürede farelerden temizler. “ demiş.

Şehrin Yönetici “Hımmm Öyleyse sal şu kedilerini de beklemeden temizliğe başlasınlar.” demiş.

Kafesin kapağını açan Cafer, kedilerine “ Hadi benim güzel kedilerim, bu şehri farelerden temizleyin.” Demiş.

Kırmızı kediler şehirde dolaşıp, gördükleri fareleri kovalamış ve onların korkulu rüyası haline gelmişti. Bir hafta içerisinde şehirde tek bir fare bile kalmayınca Cafer’i yanına çağıran şehrin yöneticisi ona ödülünü verdikten sonra Kedilerinde şehirde kalması karşılığında bir sürü para teklif etmiş.

Bu teklifi kabul eden Cafer aldığı paralarla artık çok zengin biri olmuştu. Kedileri ile vedalaştıktan sonra gemiye geri dönmüş ve ertesi gün, dönüş yolculuğuna başlamışlar.

Günlerce süren yolculuktan sonra eve ulaşan Cafer, kendileri için güzel bir ev satın alarak annesiyle beraber bolluk içerisinde bir yaşam sürmeye başlamışlar. Kırmızı Kediler ise şehir halkı tarafından çok seviliyor ve iyi bakılıyormuş.

Hem Cafer hem Kediler kendi hayatlarından gayet memnunlarmış.

Bu güzel Kırmız Kedi Hikayesi de burada son buldu. Hoşçakalın.

Bu masalın izin alınmadan veya kaynak gösterilmeden yayınlanması, çoğaltılması ve kopyalanması yasaktır.