Prenses Rosette Masalı

Şölenin sonunda bebeğe hediye vermek için yanına yaklaşan Periler, Kral ve Kraliçeye kızları büyümeden başına kötü bir şeylerin geleceğini ama ne olduğunu da bilmediklerini söylemişler.

İşittikleri sözler üzerine telaşa kapılan Kral ve Kraliçe ne yapacağını bilmiyordu. Bu duruma bir çare ararken, ormanın derinliklerinde yaşayan ve her şeyden haberdar olan, yaşlı bir bilge adam olduğu haberini almışlar.

Hiç vakit kaybetmeden muhafızlarla beraber yola çıkan kral ve kraliçe ormanın derinliklerine doğru gitmeye başlamışlar. Biraz yol aldıktan sonra ormanın sığlaşması, atlar ile yollarına devam etmelerini neredeyse imkânsız hale getirmişti.

Atlarından inen kral, kraliçe ve muhafızlar yolun geri kalanını yürüyerek gitmişler. Epey bir yol yürüdükten sonra en sonunda büyük bir ağacın tepesinde inşa edilmiş bir kulübeyle karşılaşmışlar.

Ağacın yanına yaklaşan Kral “Kimse yok mu?” diye seslenmiş.

Pencereden aşağı bakan yaşlı adam, “Bekleyin geliyorum, kralım.” Demiş.

Aşağı inen yaşlı adam, “Hoş geldiniz, Prenses Rosette için buraya geldiniz, değil mi?”

Kral ve kraliçe şaşırmıştı. Şaşkınlıkla ikisi aynı anda “evet” demişler.

Yaşlı Adam, “Rosette o altın sarısı saçlarıyla çok ama çok güzel bir kız olacak, ama onu sizden başka kimsenin giremeyeceği bir kulede yirmi yaşına gelene kadar büyütürseniz. Kızınızın başına hiçbir şey gelmez.” Demiş.

Sorularının cevabını alan Kral ve Kraliçe ona teşekkür ettikten sonra hemen saraya geri dönmüşler. Hemen sarayın bahçesinde büyük bir kule yaptıran kral, Prenses Rosetta’yı o kuleye yerleştirerek bir daha dışarı çıkmasına izin vermemiş.

Her gün Prenses Rosetta’yı ziyarete giden, kral kraliçe ve prensler. Sürekli onunla ilgileniyor onu hiç yalnız bırakmıyorlardı.

Günler bu şekilde geçip, giderken Prenses Ondokuz yaşına gelince hem annesini hemde babasını artarda kaybedince çok üzülmüş ve günlerce dışarı çıkamadığı o kulübeden ağlayıp, durmuştu.

Her gün kız kardeşlerini ziyaret etmeye giden prenslerden büyük olanı ülkenin yeni kralı olarak seçilmişti.  

Yirmi yaşına ulaşan Prenses ağabeylerine  “Ne olur artık beni buradan çıkarın. Burada kalmaktan çok sıkıldım.”

Yeni Kral “Bu akşam saat onikiden sonra artık burada kalmana gerek kalmayacak kardeşim.”diyerek saat onikiden sonra kız kardeşini kuleden dışarı çıkarmış.

Prenses Rosetta çok mutluydu. Neredeyse her sabah erkenden bahçeye çıkarak akşama kadar bahçede dolaşırdı. Onu görenlerde her yerde onun ne kadar güzel bir prenses olduğundan bahsetmeye başlamışlar.

Prensesin güzelliğini işiten soylular, onunla evlenmek için saraya gelmişler ama prenses hiçbiri ile evlenmeyi kabul etmemişti.

Bir gün kendisini oğluna isteyen komşu krallığı ziyaret ederek Prensi görmek isteyen prensesi, kral abisi dadısı ve iki muhafızla birlikte komşu ülkeye göndermiş.

Uzun bir yolculuktan sonra komşu ülkeye ulaşmışlar. Kötü kalpli olan Dadısı, kendilerini koruyan askerlere kese kese altın vererek onlarıda kendi yanına çektikten sonra, prensesi tehdit ederek, yol üzerinde kendilerini bekleyen kızını onun yerine geçirmiş.

Korkudan bir şey diyemeyen Prensesi saraya yakın bir mağaraya hapseden Dadı, başında bir muhafız bırakarak prensesin yerine geçen kızıyla saraya gitmiş.

Daha önce prensesi hiç görmeyen prens, prenses zannettiği kız ile kadını karşılayarak onları sarayda misafir etmiş. Ama onlarda bir farklılık sezince çaktırmadan babasının yanına gitmiş. “Baba buraya prenses olarak gelen kız, sanki prenses değil, çünkü prensesin sarı saçlı, çok güzel ve iyi kalpli olduğunu işitmiştim.”

Biraz düşünen Kral “Hemen, vezirini çağırarak ona durumu anlatmış ve gerçek prensesin ülkelerine geldiğini bildiğinden her tarafta prensesin aranmasını emretmiş.”

Ülkenin dörtbir yanında prensesi arayan askerler, prensesi saraya yakın bir mağarada eli kolu bağlı olarak bulmuşlar.

Saraya götürülen Prenses, başından geçenleri olduğu gibi Krala ve Prense anlatınca bu duruma çok kızan Prens, hemen Dadı ile kızının, denize atılmasını emretmiş.

Çok iyi kalpli biri olan Prenses “Prensim, ne olur benim hatırım için bu seferlik dadımı ve kızını affedin, bu onlar için bir ders oldu. Bir daha da böyle bir şeye kalkışacaklarını zannetmiyorum.” Demiş

Dadı ve kızını affeden Prens, hemen diz üstü çökerek prensese evlenme teklif etmiş. Bu teklifi kabul eden prenses iler kırk gün kırk gece süren büyük bir düğünle evlenmişler.

Bu güzel Prenses Rosette Masalı da burada son buldu. Başka güzel Prenses Masalları ile buluşmak üzere hoşçakalın…