Masallar OkuSüpürgeli Cadı Hikayesi
Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde çok iyi yürekli bir süpürgeli cadı yaşarmış. Bu cadının çok sevdiği bir kedisi, bir sivri şapkası, uzun örgülü saçlarına taktığı bir tokası ve bir de sihirli değneği varmış.
Günlerden bir gün sabah erkenden uykudan uyanan cadının canı gezmek istemişti. Hemen hazırlanarak bahçeye çıkıp, süpürgesinin üstüne oturduktan sonra kedisine bakarak ona “ Bu sabah beraber gökyüzünde gezmeye ne dersin?” Diye sormuş.
Süpürgeli cadının kendisini gezmeye davet etmesinden gayet memnun kalan Kedi, koşarak süpürgenin üstüne oturmuş.
Cadı uçan süpürgeye dokunarak “ Haydi yukarı…” diye seslenince. Birden havalanan süpürge bir kuş gibi yükseklerde uçuyormuş. Bir süre uçtuktan sonra, rüzgarın şiddetini artırması üzerine cadının çok sevdiği sivri şapkası rüzgara kapılarak, aşağı savrulmuş.
Cadı bu sefer süpürgeye dokunarak “Çabuk aşağı.” demiş. Cadının talimatlarına uyan süpürge, hemen aşağı inmiş.
Cadı ve kedi etrafta sivri şapkayı aramaya koyulmuş. Ama şapkayı hiçbir yerde bulamamışlardı. Cadı şapkasını bulmaktan tam ümidini kesmişti ki, az ileride çalılıkların kıpırdadığını görünce, hemen o yöne bakmış. Çalıların arasından çıkan tatlı bir köpeğin ağzında şapkasının olduğunu görünce de çok sevinmiş.
Köpek cadının yanına yaklaşarak şapkayı kibar bir şekilde önüne bırakmış. Sonrada hevesle konuşmaya başlamış. “Ben çok akıllı bir köpeğim. Ama gidecek evim yok, eğer uçan süpürgede yeriniz varsa, beni de yanınıza alır mısınız?”
Cadı “Tabiki alırız.” demiş.
Köpekte onlarla beraber süpürgeye binince, Cadı süpürgeye dokunarak “Haydi yukarı.” Diye seslenir seslenmez süpürge hemen havalanmış.
Tarlaların, ormanların üstünden geçerek epey bir süre uçmuşlar. Köpek etrafı seyrederken keyifle kuyruğunu sallıyormuş. Bir süre sonra yine bir şiddetli bir rüzgar esince, Cadı uçmasın diye şapkasını sıkı sıkı tutuyormuş. Ama gittikçe şiddetini artıran rüzgar, bir esmiş, bir üflemiş ve en sonunda Cadının kızıl örgüsünü tutan tokasını koparıp aşağı düşürmüş.
Cadı uçan süpürgeye dokunarak “Çabuk aşağı” diye seslenince, süpürge aşağı inmiş. Cadı, kedi ve köpek çimenlikte tokayı aramaya koyulmuşlar. Ama o kadar aramalarına rağmen hiçbir yerde bulamamışlar.
Tokadan tam ümitlerini kesmişlerdi ki dalların sallandığını gören cadı o tarafa bakınca, dalların arasından uçarak çıkan renkli bir kuş, gagasındaki tokayla cadının yanına gelerek tokayı kibarca yere bırakmış. Sonrada başlamış konuşmaya.
Cadı tokayı görünce çok sevinmiş ve hemen yerdeki tokayı alarak kuşu dinlemeye başlamıştı.
Kuş: “Ben zararsız ve güzel bir kuşum. Yalnız kaldım. Eğer uçan süpürgede yer varsa beni de yanınıza alır mısınız?”
Cadı gülümseyerek “Tabiki de alırım. Hadi sende bize katıl.” demiş
Hep beraber süpürgeye binmişler. Cadı süpürgeye dokunarak “Haydi yukarı” diye seslenir seslenmez süpürge hemen havalanmış.
Hep beraber keyifle uçtular. Derelerin, sazlıkların ve dağların üstünden geçerek ıssız bir yere gitmişlerdi. Kuş, kedi ve köpek neşeyle şarkı söylüyorlarmış.
Bir süre sonra bir fırtına daha kopunca Cadı düşmesin diye şapkasını ve tokasını sıkıca tutuyormuş. Bu seferde sihirli değneği elinden kayıp düşüvermez mi? Cadı “Aşağı, çabuk aşağı.” Diye seslenmiş süpürgeye.
Hep beraber inmişler bir çimenliğe ve aramaya koyulmuşlar sihirli değneği. Ama hiç bir yerde bulamamışlar.
Bir süre sonra hemen yanı başında duran bataklıkta birden bir ses işittiler elindeki sihirli değnekle dışarı fırlayan bir kurbağa gördüler. Kurbağa cadının yanına gelerek kibarca değneği yere bırakıp, sonrada konuşmaya başlamış.
“Ben neşeli bir kurbağayım, böyle göründüğüme bakmayın normalde çok temizim. Düşen değneğinizi çıkarmak için bataklığa girdim. Eğer süpürgede yeriniz varsa benide yanınıza alır mısınız?”
“Tabiki alırız.” Demiş Cadı.
Hep beraber uçan süpürgeye binmişler. Cadı süpürgeye dokunarak “Yukarı.” Diye seslenir seslenmez süpürge hemen havalanmış.
Bozkırların, tepelerin üstünden geçmişler. Kurbağa sevinçle sıçramaya başlamıştı.
Bir süre bu şekilde keyifle uçtuktan sonra üstündeki ağırlığı kaldıramayan süpürge ortadan ikiye bölününce, kedi, köpek, kurbağa ve kuş aşağı düşmeye başlamış. Kuş uçmak için kanatlarını çırpmış. Lakin kurbağa onun bacağından tuttuğundan oda diğerleri gibi yerde bulunan bir bataklığa düşmüş.
Süpürgenin diğer yarısının üstünde kalan cadı ise dostlarını ararken birden bir kükreme işitmiş. “Ben bir Ejderhayım. Benden izinsiz hangi cüretle topraklarıma girersiniz.”
Cadı “Ben arkadaşlarımı arıyorum. Onları bulur bulmaz buradan ayrılacağım.” Demiş.
Cadının sözlerine kızan Ejderha ” Demek benden korkmuyorsun. Ben şimdi sana göstereceğim.” diyerek cadının ardına vermiş.
En sonunda Cadıyı köşeye sıkıştıran Ejderha “Artık kimse seni benim elimden alamaz. ” Demiş.
Ejderha iyice ona yaklaşmıştı. İyi yürekli cadı artık ejderhanın esiri olacağını düşünürken birden arkasındaki bataklıktan çok başlı bir canavar çıkmıştı. O çok başlı canavar aslında çamura bürünmüş kedi, köpek, kurbağa ve kuştan başkası değilmiş.
Ejderha “Yaylan bakalım. Uzak dur cadıdan.” demiş.
Ejderha gördüğü dört başlı canavardan korkarak adım adım geri çekildi ve başladı titrek sesle konuşmaya “Özür dilerim. Ben bir hata yaptım. Tanıştığımıza memnun oldum. Ama şimdi gitmek zorundayım.” Diyerek kanatlarını açtığı gibi hızla uçarak uzaklaşmış.
Ejderha uzaklaşır uzaklaşmaz, sırt sırta binmiş dört başlı canavar birden dağılıvermiş. Kuş pır diye kanatlandı, kurbağa vırak diye zıpladı. Kedi miyav diye sıçradı. Köpek keyifle havladı.
Cadı dostlarına hayranlıkla bakıyormuş. “Teşekkür ederim sizlere, sizler olmasaydınız şimdi o ejderhanın tutsağı olmuştum. Anladım ki, yaptığım her iyilik karşılığında mutlaka iyilik görüyorum.” Demiş.
Başka Sihirli Masallar okumak ister misiniz?
