Tilki İle Fare

Koca koca ağaçların olduğu, birbirinden güzel derelerin aktığı, çok büyük bir orman varmış. Bu ormanda kurnazlığıyla çok övünen kendini beğenmiş birde Tilki varmış. Bu Tilki zaman zaman karşılaştığı hayvanları kandırır. Ardından fıkır fıkır gülermiş.

Bu durumdan çok rahatsız olan orman sakinlerinden Leylek, Turna ve Kaplumbağa, Kurnaz Tilkiye bir ders vermek için bir araya gelmişlerdi.

O esnada ağacın gölgesinde yatmakta olan ve tüm konuşmaları işiten Fare, onların yanına giderek “Siz şu herkesle alay eden, kurnaz Tilki’den mi bahsediyorsunuz.”

Leylek “Evet Fare kardeş.” Demiş

Fare bir süre düşündükten sonra “Bende o kurnaz Tilkiye bir ders vermek istiyorum. Peki, ne yapabileceğimiz konusunda bir fikri olan var mı?”

Leylek, Turna ve Kaplumbağa hep bir ağızdan “Hayır.” Diye cevap verdi.

Fare “Hımm öyleyse, siz bu meseleyi bana bırakın. Ben ona iyi bir ders vereceğim.” Demiş.

Leylek, Turna ve Kaplumbağa Fareye öyle şaşkın şaşkın bakmışlar. Ama başkada yapacak bir şeyleri olmadığından mecburen bu teklifi kabul etmişler.

Ertesi gün erkenden uyanan Fare Tilki’nin evinin yanına giderek onu beklemeye başlamış. Bir süre sonra evden çıkan Tilkinin önünde eğilen Fare “Saygıdeğer efendim. Ben bu ormandaki en zeki hayvanın siz olduğunu öğrendim. Eğer müsaade ederseniz size hizmetkar olmak istiyorum.” Dedi.

Tilki Fare’nin o kadar ciddi bir şekilde konuşmasından ve kendisini övmesinden etkilenmişti. “Tamam, öyleyse beni takip et, ben sana ne kadar zeki olduğumu göstereyim.” Dedi.

Tilki ile Fare beraber dolaşmaya çıktılar. Tilki karşılaştığı orman sakinleriyle alay ediyor. Bundan ise büyük zevk alıyordu.

Fare bir süre Tilki ile dolaştıktan sonra Tilki’ye “Efendim, zekanıza hayran kaldım. Merak ettiğim bir nokta var. Oda zekanız kadar cesaretiniz de var mı?”

Tilki, kendine o kadar çok güveniyordu ki, “Tabiki Fare kardeş. Ben oldukça cesurum.”

Fare “Belli oluyor zaten. Ben size bu konuda inanıyorum. Ama geçen gün Leylek, Turna ve Kaplumbağayı konuşurlarken işittim. Senin ormanın ortasında bulunan Kuyudan çok korktuğunu, bırak içine girmeyi yanından bile geçemeyeceğini söylüyorlardı.”

Tilki “Olur mu, öyle şey. Sen yarın sabah onları kuyunun yanına çağır da görsünler, ne kadar cesur olduğumu.”

Fare “Peki efendim.” Diyerek Leylek, Turna ve kaplumbağayı bularak onlara Tilki ile aralarında geçenleri bir bir anlatmış. Hepside hayretler içerisinde kalmıştı.

Ertesi gün sabah erkenden kuyunun yanına giden Tilki, onlarında orada olduğunu görünce “Demek benim ne kadar cesur biri olduğuma inanmıyorsunuz?” diyerek kuyunun içine hiç bakmadan atlamış.

Kuyu derin olduğu gibi içerisinde su bile yoktu. Kuyunun başından Tilkiye seslenen Leylek “ Ne oldum dememeli, ne olacağım demeli. Her önüne gelen ile alay edersen işte sonunda böyle kör bir kuyu olur. Şimdi bağır da sana yardım edecek birini bul.” Demiş ve oradan ayrılmışlar.

Tilki sabaha kadar yardım istemiş. Ama kimse ona yardım etmemişti. O geceyi kuyuda geçiren Tilki yaptığı hataların farkına varmıştı.

Ertesi gün kuyunun yanına giden Fare, Leylek, Turna ve kaplumbağa Tilkinin yaptıklarından pişman olduğunu görünce ona yardım ederek kuyudan çıkarmışlar.

Artık o günden sonra Tilki hiç kimseyle dalga geçmemiş, ormanda herkes mutlu bir yaşam sürmüş…

Bu güzel Tilki ile Fare Masalı da burada son buldu. Başka Kısa Masallar ile bir araya gelmek üzere hoşçakalın…

Bu masalın kaynak gösterilmeden yayınlanması yasaktır.