Uğur Böceği Masalı

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde kırlarda yaşayan sevimli mi sevimli bir uğur böceği annesiyle beraber bir yaşam sürermiş.

Bahar mevsimi gelince çok sevinen uğur böceği o güzelim kırlarda gezmek ve yeni çocuklarla tanışmak ve onlara uğur getirmek için erkenden yuvadan ayrılmış.

Bir süre dolaşan uğur böceği daldan dala atlarken karşılaştığı çocukların ellerine konar, çocuklar ise onunla oynar ve ona şarkılar söylermiş.

“Uç, uç böceğim, senden uğur isterim.” Dermiş çocuklar. Bu şarkıyı duyan uğur böceği o kadar çok mutlu olurmuş ki, hemen uçarmış. Fakat mutluluğu çabuk geçermiş.

Bir süre sonra eve dönen minik uğur böceğinin mutsuz olduğunu gören anne uğur böceği sormuş.”Neden üzgünsün yavrum, bir şey mi oldu.”diye sormuş.

“Çocuklar şarkı söylediğinde o kadar çok mutlu oluyorum ki, hemen havalara uçuyorum. Fakat bu mutluluğum hemen geçiyor. Oysa ben hep mutlu olmak istiyorum. “ demiş üzgün üzgün sonrada hiç beklemeden

“Anneciğim ben sürekli mutlu olmak istiyorum. Nasıl mutlu olabilirim.”

Anne yavrusunun bu isteği karşısında biraz düşünmüş. “Peki, o zaman şimdi kalkıp, çocukların yanına giderek, şarkıyı bir daha söylemelerini bekliyorsun. Onların sana söylediği şarkıyı ezberleyip, bana söylüyorsun.” Demiş.

Minik uğur böceği sevinçle yuvadan ayrılarak kırlarda gezmeye çıkmış, bu seferde ilk karşılaştığı bir çocuğun eline konmuş.

Çocuk onu biraz sevdikten sonra, “Uç,uç böceğim, senden uğur isterim.” Uğur böceği bu sefer ondan şarkıyı dinlemiş dinlemesine ama içinden uçmak gelmemiş. Çünkü bu sefer şarkıyı söyleyen çocuk çok üzgün görünüyordu.

Çocuk “Haydi uğur böceğim uçsana şarkını söyledim sana.”

Uğur böceği “Ama bu şarkıyı mutluyken söylemen gerekirdi. Ben böyle uçamam ki,”

Çocuk “Ama gerçekten ben şuan çok üzgünüm. Şarkını mutlu söyleyemem ki”

Uğur Böceği “Peki, neden mutsuzsun bana anlatabilir misin?”

“Çok sevdiğim oyuncağımı kaybettim. Onu arıyorum.”

“Haklısın sen bu haldeyken ben nasıl mutlu olabilirim ki, haydi gel oyuncağını birlikte arayalım.” Demiş uğur böceği.

Uğur böceği her tarafa bakınmaya başlamış. Otların arasına, çalıların arkasına bakınmış ve en sonunda oyuncağı bulmuş.

Hemen çocuğun yanına uçarak ona “Oyuncağını, buldum.” Diye sevinçle bağırmaya başlamış.

Çocuğun yüzünde birden gülümseme belirmiş. Sevinçle “Peki nerede oyuncağım.” Diye sormuş.

Uğur Böceği hemen oyuncağın yerini ona göstermiş. Çocuk bir eline oyuncağını diğer eline de uğur böceğini almış ve mutlu bir şekilde “Uç, uç böceğim bana uğur getirdin. Sana teşekkür ederim.”Diye şarkı söylemiş.

Uğur böceği o kadar çok mutlu olmuştu ki mutluluktan havalara uçmuş ve eve dönmüş.

Annesi onu görünce ne oldu miniğim giderken mutsuz gözüküyordun ama şimdi çok mutlu gözüküyorsun.

Uğur böceği mutlu olmasını sağlayan şeyi bir bir annesine anlatmaya başlamış.

“Oyuncağını kaybetmiş bir çocuğa rastladım. Benim şarkımı mutsuz bir şekilde söyleyince ben hiç mutlu olmadım. Nedenini ona sorunca, oyuncağını kaybettiğini, söyledi bende onun oyuncağını buldum. Çocuk o kadar çok mutlu oldu ki, bu sefer şarkımı çok mutlu bir şekilde söyleyince bende çok mutlu oldum.”demiş.

Bir süre duraksayan minik uğur böceği konuşmasına devam etmiş. “Şimdi gerçekten anladım daima mutlu olmanın sırrını, bizler başka birilerini mutlu eder ve onlar için faydalı olursak, bizde mutlu oluyormuşuz annecim. “ demiş.

 Annesi gülümseyerek “işte sırrı öğrenmişsin miniğim. “demiş ve ikisi beraber gün boyunca gülümseyerek mutlu bir gün geçirmişler.