Kayıkçı Keloğlan Masalı

Kayıkçı Keloğlan Masalı: Evvel zaman içinde güzel bir ülkenin iyi yürekli bir padişahı, padişahın da yiğit bir oğlu bir de kızı varmış.

Padişah çocuklarını birbirinden ayırmaz onları çok severmiş, Padişah gün gelecek ülkenin başına oğlunun geçeceğini düşünmüş, ancak oğlunun bu konuda hiçbir bilgisi ve tecrübesi yokmuş. O yüzden oğlunun kendisi gibi ülkeyi yönetemeyeceğini çözüm olarak da hocalardan ders alması gerektiğini düşünüyordu.

Hemen vezirlerini çağırarak onlara şehzadeye eğitim verecek hoca aradıkları haberinin salınmasını istemiş. Böylece oğlu ülke yönetimi hakkında tecrübe sahibi olacakmış. bunlar olup,biterken şehzade halinden hiç memnun değildi çünkü, hocalardan eğitim almanın boşuna çekilecek bir eziyet olduğunu düşünüyormuş.

Padişah olan babası da hiç okuma yazma bilmeden ülkesini çok da güzel yönetiyormuş, iyi bir padişah olmak için o eğitimin gereksiz olduğunu düşünürdü. Ayrıca şehzade hocalardan eğitim alarak geçireceği zamanı saray bahçesindeki atlarda geçirmeyi tercih ediyordu.

Padişah babasını kırmamak için ona hiçbir şey söyleyemiyor sıkılsa da hocalardan ders almaya devam ediyordu.

 Bir gün sarayın bahçesinde dolaşırken üstü başı dağınık ve kel olan birinin ağacın altında hiçbir şeyi umursamadan  uyuduğunu görmüş, uzaktan bakılınca hiç derdi yokmuş gibi görünüyordu onun bu durumuna sinir olan şehzade, keloğlan’a dokunarak  uyandırmış.

“Hey keloğlan senin hiç bir derdin olmadığı için mi ağaç altında rahat rahat uyuyorsun?”

Uyanınca karşısında şehzadeyi görünce şaşıran keloğlan ” Olur mu? Herke gibi benimde derdim çoktur, ama dertlerin elbet bir gün bitecek, birde dert paylaştıkça azalır şehzadem demiş.

Şehzade:

“Sen ne iş yaparsın, kimsin diye sormuş.”

Keloğlan:

“Efendim ben sarayın kayıkçılarındanım” diye cevap vermiş

Keloğlan’ın yanına oturan Şehzade ona derdini anlatmış, keloğlan ise onun bir dert olmadığını ilim öğrenmenin önemli olduğunu söylemiş.

Keloğlan’ın sözlerinden sonra şehzadenin aklına bir fikir gelmiş hemen onu keloğlana anlatmıştı. Şehzade ile keloğlan ders saatleri geldiği vakit yer değiştirecek keloğlan bilgi alırken şehzade ise dilediği gibi eğlenecekmiş, durumu kimsenin anlaması içinde şehzade ders yapacağı odaya, ders saatlerinde kimsenin girmemesini sağlayacakmış.

Keloğlan ilk başta şehzadenin sözleri üzerine itiraz ederek, padişahın yaptıklarını öğrenmesi halinde kellesinin uçurulacağını söylemiş.

Keloğlan’a  kızan şehzade teklifini kabul etmezse aynı sonu yaşayacağını  söylemiş. Keloğlan ise bilgi öğrenmek için onunla yer değişmeyi kabul etmiş. Şehzadenin teklifini kabul etmesinin ikinci bir sebebi ise  saray bahçesinde gördüğü günden beri ona aşık olduğu Prensesmiş.

 Şehzade ile yer değiştirirse ara sıra prensesi de göreceğini umarak teklifi kabul etmiş, böylece Keloğlan şehzadenin yerine ders almaya  başlamış.

Ders bittikten sonra da şehzadeyle yer değiştirirmiş neredeyse her  dersten sonra şehzadeye hata yaptıklarını söylermiş ancak şehzade onu hiç dinlemezmiş.

Günler bu şekilde geçip giderken günün birinde Keloğlan dersten çıkar çıkmaz prensesle karşılaşmış.

Prenses çok güzelmiş, beyaz tenli, sapsarı saçları varmış, Keloğlan ona Sarı Kız ismini vermişti, prenses  Keloğlanı  görüne abisinin arkadaşı olduğunu düşünmüş ve ona abisini görmeye geldiğini söylemiş.

Keloğlan ise abisinin dersten yeni çıkarak  bahçeye gittiğini söylemiş.

Günler bu şekilde geçip giderken, derslerin olmadığı zamanlarda Keloğlan kayığıyla yolcu taşımacılığı yaptığından yorgun bir şekilde evine döner yaşadığı o karşılıksız aşkı ve dertlerini her zaman göle ve kuşlara anlatırmış.

Hocalar ise ders verdikleri şehzadenin çok akıllı ve efendi biri olduğunu her dersten sonra padişaha anlatıyorlarmış, padişah da bu duruma çok memnun kalırmış.

Gel zaman git zaman derken bir gün hocalar şehzadenin çok başarılı olduğunu ve öğrenmesi gereken hiçbir konu kalmadığını söyleyerek padişahtan dersleri bitirmek için izin istemişler.

Bu haberi alan şehzade başına gelecek olanlardan korkan şehzade sonunda babasına gerçekleri anlatmaya karar vermiş,   Önce Keloğlan’a durumu anlattıktan sonra sağ kalabilmek için bir yerde saklanacak uzun bir süre ortaya çıkmayacakmış.

Şehzade babasına yaptıklarını anlatınca padişah ona çok kızmış, oğluna ceza verecekken Prenses sarı Kız ona engel olmuş.

Padişah Keloğlan’ı bulmak için göle gitmiş,  Keloğlan’ın söylediği şarkıyı işiten padişah sese doğru gitmeye karar vererek Keloğlan’ı bulmuşlar.

Keloğlan’ın yaptığının cezasının ağır olduğunu ancak şehzadenin bilgisinin ölçülmesi için yapılacak olan imtihandan geçmesi için cezanın imtihan sonrasına kalmasına karar vermişler.

İmtihan yapılacağı zaman şehzadeyi tanıyanlar törene çağrılmamıştı, Sarı Kız kimsenin görmediği bir yerden imtihanı izlemeye başlamış ve karşısında, abisi  yerine arkadaşı sandığı kişiyi  görünce çok şaşırmıştı.

Prenses kim olduğunu bilmediği Keloğlan’a aşık olmuştu, kendisine sorulan her soruya ustalıkla cevap veren Keloğlan ise imtihanı başarılı bir şekilde geçmişti, Keloğlan’ın çok akıllı biri olduğunu düşünen Padişah ona ceza vermekten vazgeçmişti, imtihan bitince de herkes dağılmış ve Sarı Kız içeri girmiş. Padişah babasına Keloğlan’a ceza verip vermeyeceği için yalvarmış.

Kızının ve vezirinin ısrarlarına dayanamayan padişah Keloğlan’ı affederek ona kendisinden ne isteği olduğunu sormuş. Ancak Keloğlan isteğinin ne olduğunu bir türlü padişah’a söyleyememiş ama prenses ile Keloğlan’ı izleyerek onların birbirlerini sevdiğini anlamış ve kızını da Keloğlan’a vermiş. Keloğlan ve Sarı Kız evlenerek bir ömür boyu mutlu ve mesut bir hayat yaşamışlar.

Bu Masallar da ilginizi çekebilir.

• Masallar
• En tatlı kısa masallar