Küçük Ayı Hikayesi

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde Annesiyle beraber bir mağarada kış uykusuna yatan Kuki isminde küçük ve sevimli bir ayı yaşarmış.

Çok meraklı bir ayı olan Kuki, ormanda gezip yeni yerler görmek istediğinden, Bahar mevsiminin çabucak gelmesini istiyordu. O yüzden zaman zaman annesini uyandırıp “Anneciğim hala Bahar mevsimi gelmedi mi?” diye soruyormuş.

Anne Ayı ise “ Az kaldı, hadi biraz daha uyu.” Diyerek onu tekrar uyutuyormuş.

Günler bu şekilde geçip giderken, Kış mevsiminin son bulmasıyla birlikte her taraf yem yeşil olmaya başlayınca uykudan uyanan Anne ayı küçük Yavrusuna “Kuki hadi kalk yavrum bahar gelmiş.” Diye seslenmiş.

Gözlerini açan Kuki sevinçle “Şimdi dışarı mı çıkacağız?” Diye sormuş.

Gülümseyen anne Ayı “Beni takip et.” Diyerek mağaradan çıkmış. Kuki de annesinin takip ermiş. Her taraf çok güzelmiş ama Kuki ve Annesi o kadar çok açmış ki, önce karınlarını doyurmak için gölün kıyısına gitmişler.

Anne Ayı gölün kıyısında balık tutmaya çalışırken, Kuki de annesi için papatya topluyormuş.

Anne Ayı, birkaç balık yakaladıktan sonra yavrusuyla birlikte bir güzel karınlarını doyurmuşlar. Kuki karnı doyduktan sonra arkasına sakladığı papatyaları annesine uzatarak “Benim güzel Annem bunları senin için topladım.” Demiş.

Gülümseyen Anne Ayı “Teşekkür ederim.”  Dedikten sonra “Hadi gel birazda bal yiyelim.” Demiş.

Küçük Ayı Kuki “Bal mı? O da ne oluyor.” Diye sormuş.

Anne Ayı “ Bal arıları, çiçek özlerinden topladığı polenleri, yedikten sonra kovanına dönerek, onlardan bal yapıyor. Bal çok lezzetlidir.” Demiş.

Heyecanlanan Kuki annesini takip etmiş. Anne Ayı Bal arılarının yanına giderek Ana Arıya “Merhaba Arı kardeş, bize biraz bal verir misiniz?”

Ana Arı “ Tabiki, kovanın içi bal dolu, dilediğiniz kadar alabilirsiniz.”  Demiş.

Anne Ayı kovandan biraz Bal çıkardıktan sonra Kukiye uzatmış. Balın tadı küçük Ayı Kuki’nin çok hoşuna gitmişti.

Yavrusunu gezdirmeye devam eden anne Ayı onu orman sakinleriyle teker teker tanıştırıyordu. Çok mutlu olan Kuki “Anneciğim, dışarı ne kadarda güzelmiş. Bugün çok mutlu oldum.” Demiş.

Anne Ayı “Daha gezecek çok yerimiz var.” Demiş gülümseyerek

Beraber dolaşırlarken Annesi ona kış mevsimi geldiği zaman, neler yapması gerektiğini, yalnız kaldığı zaman nasıl yiyecek bulacağını anlatıyor ve gösteriyormuş.

Çok akıllı küçük bir ayı olan Kuki, Annesinin sözünden hiç çıkmıyor. Bir şeyi merak etse dahi, ona danışmadan hiçbir şey yapmıyormuş. O yüzden hiç sıkıntı çekmeyen Kuki, her şeyi çok çabuk öğrenmişti.

Bir gün Annesi “Kuki artık yalnız başına dilediğin gibi dolaşabilirsin.” Demişti. Annesinin kendisine güvendiğini anlayan Kuki ise çok sevinmişti.

Kuki annesinin kendisine öğrettiği gibi kolaylıkla yiyecek buluyor, kendi yaşıtı olan diğer hayvanlarla sohbet ediyor, güzel günler geçiriyordu.

Kış mevsimi gelene kadar eğlenen Kuki, Kışın ilk günü annesiyle beraber kış uykusuna yatmak için mağaraya gitmiş ve Baharın gelişini merakla beklemeye başlamış.

Bu Küçük Ayı Hikayesi de burada son bulmuş.

Bu Masallar da ilginizi çekebilir.

Tembel Ayı Ve Arı Hikâyesi