Küçük Meşe Palamudu Hikayesi

Baharın gelişiyle birlikte ağaçlar ve çiçekler tomurcuk açmaya başlayınca, ormanda yaşayan tüm canlıları bir sevinç kaplamıştı. Kuşlar mutluluktan daldan dala konup cıvıl cıvıl ötüyorlardı.

Günler çabucak geçip giderken tomurcuklardan çıkan çiçekler ve yapraklar büyümüş. Ağaçlar meyve vermeye başlamıştı.

Ormanda bir Meşe ağacı vardı ki diğerlerinden çok farklıymış. Ormandaki kuşlar, sincaplar, Ağaçkakanlar ve Böcekler o meşe ağacının gölgesinde dinlenir zaman zaman da kendilerine yukardan seslenen Küçük Meşe Palamudu ile sohbet ederlermiş.

Ayrıca Küçük Meşe Palamudu, Meşe ağacına konan kuşlarla, ağaca tırmanan sincaplarla sohbet emekten çok hoşlanıyor, zamanın nasıl geçtiğini hiç ama hiç  anlamıyormuş.

Her gün yeni birileriyle tanışan Küçük Meşe Palamudu, geceleri erkenden yatıp, sabah erkenden kuşların kendisine söylediği şarkılarla uyanıyormuş.

Meşe Ağacına yuva kuran küçük Sincap ise, neredeyse günün tamamını Küçük Meşe Palamudu ile geçirir onun yanından pek ayrılmazdı.

Sonbaharın gelişiyle birlikte, tüm ağaçlardaki yapraklar solmaya, ardından da dökülmeye başlamıştı. O güzel günlerinin son bulmasına Kuşlar ve Sincaplar çok üzülmüştü.

Bir gün sabah erkenden kalkan Sincap, Küçük meşe Palamudu’nun dalda olmadığını görünce, yere düştüğünü anlamıştı. Üzgün bir şekilde ağaçtan inen Sincap “Küçük Palamut, bu sene çok güzeldi. Seni çok özleyeceğim.”

Küçük Meşe Palamudu “ Üzülme Sincap, belki seneye tekrar görüşürüz.” Demiş.

O anda Sincabın aklına bir fikir gelmişti. Arkadaşı Palamudu, rüzgarın başka bir yere götürmemesi ve tekrardan yeşermesi için hemen toprağı kazarak ekmiş. Üzerinide toprakla kapattıktan sonra “Arkadaşım, Bahar mevsiminde tekrar görüşürüz.” Diye seslenmiş.

Toprağın altındaki Küçük meşe Palamudu da “Görüşürüz.” Demiş.

Günler çabucak geçmiş, sonbaharın ardından kış, kışın ardından da ilkbahar Mevsimi yeniden gelmiş. Çiçekler ve ağaçlar yeniden tomurcuk açmaya, Küçük meşe Palamudu ise filizlenmeye başlamıştı.

Onu gören Sincap, hemen arkadaşının yanına giderek “ Merhaba arkadaşım, seni çok özledim.”

Gülümseyen Palamut “Merhaba Sincap, bende seni çok özledim. Artık hep beraber olacağız.” Demiş.

Sincap ve küçük Meşe Palamudu, eskiden olduğu gibi zamanın çoğunu beraber geçirmeye başlamışlar. Her gün onu sulayan Sincap arkadaşı Palamudun büyümesi için elinden gelen her şeyi yapıyormuş.

Günler haftaları, haftalar ayları, aylar yılları kovalamış Küçük meşe büyüyüp, büyük bir Meşe Ağacı olmuştu.

Ormandaki tüm canlıları çok seven Meşe gölgesinde dinelenlerin üzerine yapraklarını açıyor, arkadaşı sincap gibi yuva yapmak isteyen herkese izin veriyor, onlar ile sohbet ederek güzel günler geçiriyordu. Çok mutlu olan Meşe ağacı bir ömür Küçük Meşe Palamutları yetiştirerek mutlu bir yaşam sürmüş.

Doğanın eşsiz hikayeleri ’nden biri olan Küçük Meşe Palamudu Hikayesi de burada son bulmuş. Tekrardan buluşmak üzere hoşçakalın.

Bu Üç Küçük Sincap Masalı da ilginizi çekebilir