Sevimli Güneş Masalı
Bir yaz sabahıydı. Güneş gülümseyerek doğmaya başlamış ve yeryüzünü tamamen aydınlatmıştı. Bu sırada Kuşlar ötmeye, Keçiler melemeye, Atlar kişnemeye, Köpekler havlamaya, Horozlar ötmeye başlamıştı.
Onların sesiyle uyanan çocuklar evlerinden çıkıp, güneşe el sallamaya başlamışlar. Güneşte her zamanki gibi çocuklara el sallamaya başlamış.
Güneş çocukları o kadar çok seviyormuş ki, sadece onlara el sallıyor ve sadece onlarla konuşuyormuş. Akşam olup güneş batana kadar çocuklara gülümseyen sevimli Güneş, zaman zaman onlarla sohbet ediyormuş.
Yine bir gün güneşin doğuşuyla beraber oyun oynamak için parka giden çocuklara “Merhaba çocuklar.” Diye seslenmiş.
Çocukların hepsi Güneşe bakarak “Merhaba .” demişler.
Güneş “Hava çok sıcak değil mi? Biraz serinlemek ister misiniz?”
Çocuklar hep bir ağızdan “Evet.” Diye bağırmaya başlamışlar.
Güneş çocuklar serin bir şekilde oyun oynasınlar diye çok yükseklere çıkınca çocuklar serin bir şekilde keyifle oyunlarını oynamaya başlamışlar.
Çocukları çok seven güneş, onların her zaman rahat etmeleri için ne gerekiyorsa yapıyor ve zaman zaman onlara duyduğu güzel masallar bile anlatıyormuş.
Çocukları üzgün görmeye dayanamayan sevimli güneş, önce onların dertlerini dinler, sonrada sohbet ederek onları sevindirmeyi her zaman başarırmış.
Ömer de o üzgün çocuklardan biriydi. Babası istediği bisikleti almayınca üzülen Ömer, tek başına kasabanın dışındaki tepeye çıkmış üzgün üzgün oturuyormuş.
Güneş “Merhaba Ömer, burada yalnız başına oturmaktan sıkılmıyor musun? Tüm arkadaşların meydanda top oynuyor. Sende onlara katılmak istemez misin?”
Ömer “ Hayır istemiyorum.”
Sevimli Güneş “Canını sıkan şeyi bana anlatmak ister misin?”
Ömer “Benim bisikletim eskidi. Babamdan yeni bir bisiklet almasını istedim. Biraz daha beklememi söyledi. Ama ben şimdi almasını istiyorum.”
Gülümseyen Güneş “ Peki şuan babanın o bisikleti alacak parası var mı?”
Ömer biraz düşünmüş sonrada “Bilmiyorum, ama olmayabilir. Çünkü üç haftadır hasta olduğundan çalışamıyor.”
Güneş “İşte o yüzden senin biraz beklemeni istemiş. Çalışır çalışmaz belki sana yeni bisiklet alacak.” Demiş.
Ömer bir süre sessizce düşünmeye başlamış. Sonrada “Aslında babam haklı, çalışmadığını bildiğim halde, bisiklet isteyerek onu üzdüm galiba.”
Güneş “ Bak ne güzel babanı anlamaya başlamışsın. Şimdi ne yapman gerektiğini biliyor musun?”
Ömer “Evet, gidip babamdan özür dilemeliyim. Parası ne zaman olursa o zaman alsın. Eski de olsa binecek bisikletim var zaten.”
Güneş “Aferin sana Ömer, sen çok düşünceli ve akıllı bir çocuksun.”
Ömer “Aslında hatamın farkına varmamı sağlayan sendin. Sana çok teşekkür ederim.” Diyerek neşeyle kasabaya doğru koşmaya başlamış.
Ona bakan sevimli güneş gülümseyerek yukarıdan el sallamış ve bu seferde üzgün olan diğer çocuklar ile konuşmaya başlamış.
İşte Sevimli Güneş doğduğu andan, batana kadar her gün çocuklarla ilgilenerek onları mutlu etmeye devam etmiş.
Bu güzel Sevimli Güneş Masalı da burada son bulmuş.
Bu güzel Masallar da ilginizi çekebilir.